Şu ara zihinsel, fiziksel ve ruhsal seviyede hiç olmadığı kadar büyük bir değişim, sıkışma ve basınçlı haller yaşıyoruz o nedenle bu içe dönüş dönemini dışarıdaki insanlara ve sürekli şikayete değil, kendi harikulade varlığımızın gelişimine adamalıyız…”Yok Artık” diyeceğimiz, öyle değişik ve şaşırtıcı olaylar oluşuyor ki, bizi bize tanıtıyor, hiç görmediğimiz yönlerimizle karşılaşıyoruz yani kendimizle, asıl bizle karşılaşıyoruz. Eksiği, fazlası, iyisi, kötüsü, beğendiğimiz ve beğenmediğimiz yönlerimizle sadece biz. Ayrıca, şu ara gezegen enerjilerinin akışı, konumu ve pandemi özel şartları da içsel çalışma yapmaya çok uygun..
Sahiden kimsiniz siz? Sahiden ne istiyorsunuz? Belki uzun zamandır, yaşamın getirdiği günlük telaş ile bunu düşünecek zamanınız olmadı ama tam da bu sorunun sorulma zamanı. Artık kendi amacınıza adım atmanız gerekiyor… Bazı yenilenmeler zamanı, ev, iş, şehir vs gibi. Sizi sıktığı halde gözardı ettiğiniz pekçok konu… Belki ilgi alanlarınız bile değişebilir, asıl kimliğinize uygun yeni insanlar, yeni fırsatlar çıkabilir…
Kendimizle karşılaşıyoruz, içimizdeki gökyüzü ile çünkü biz bir kuyruklu yıldızız… Bu kendimizle olan içsel karşılaşma geliş amacımız her ne ise ona doğru adım atmamızı sağlayacak. Belki hiç de memnun olmadığımız pekçok ilişki ve iletişim biçimine son vermek için radikal kararlar alacağız. Ve böylece kendi amacımıza adım atarken ilahi gücümüzü de elde etme imkanımız da olacak. Ancak kendi kararlarını alabilen insanlar iç özgürlüğe ulaşabilir. Özgürlük sanıldığı gibi dışarıda değil içeridedir.
Aslında sizi hiç de memnun etmeyen kaos ve belirsizlik gibi görünen tüm çevre bağlantılarınıza yeniden bakabileceksiniz. Ve istemediğiniz halde, her şeyin aynı kalması için uyguladığınız kontrolü gevşettiğinizde, gerekiyorsa da bırakıp gitmek fırsatlarının oluştuğuna da tanık olabilirsiniz. Değişim rüzgarının kime ne getireceğini şu anda hiçbirimiz tam olarak kestiremiyoruz. Bir süre sonra hiç ummadığmız bir şekilde bizi daha memnun edecek, daha fazla biz olacağımız bir sahilde de bulabiliriz kendimizi…
Her şeyi bir arada tutmaya çalışmak yerine Olan’a teslim olmaya başlama zamanıdır, ancak böyle kendinizi size ait ve tanıdığınız bir yerde gibi hissedebilirsiniz. Bu her yönüyle, yaşamınızın her parçasında gerçekleşen bir yeniden dünyaya geliş, yeryüzüne yeniden konumlanış ve nihayet kuyruklu yıldızın yeryüzüne inişi gibi birşeydir …
Işığa ve sevgiye giden yolda birlikte olmak umuduyla…

"Ben KİMİM?" sorusu KİŞİ'yi yanlış yönlendirir ve bu yüzden tehlikelidir . Arayanın kendisini yine bir KİŞİ kimliği ile bulacağını düşündürdüğünden, KİŞİ'yi daha da derin uyutur. Ve bir an gelir BEN kimim diye soran kişi "Uyanmış rüyası" görüp cevabı bulduğunu sanar. Sonrasında zihninde BEN evrenim, BEN kozmosum, BEN birliğim, BEN O'yum, BEN benim diye yeni yeni sahte BEN'ler yaratır. Çünkü kişi kimliği kaybolmamış, yeni BEN rüyalarına dalmıştır. BEN denilen ise sadece SEN varsa vardır ve dualitedir.

Gerçekte bir mesafe olmasa da, Uyuyanlara söylenen "BEN'den uzak Allah'a yakın olun" cümlesi bunu işaret etmeye çalışır.

Kendini bulmak ise, "BEN şuyum" denilen tüm tanımlamaları, "BEN" i yok ederek, ortadan kaldırır.

Dünya bizim için yaratıldığı hâlde, yine de müteellim oluyoruz. Demek ki burası zevk ve safâ, rahat ve mükâfat yeri değildir.

Bu dünyadan herkesin dert yanması, insanların hatâ ederek saadeti dünyada aramalarından ileri geliyor. Bir insan kavak bahçesinde yüz sene dolaşsa, bir tane dahi olsun, hindistan cevizi bulamaz. Zira, onun mekânı başka diyardadır.

Bir ördek yumurtasını, köydeki bir samanlıkta kuluçkaya yatan bir tavuğun altına koysanız, dünyaya gelen o yavru hemen su aramaya başlayacaktır. O yavrunun, deryayı samanlıkta bulamayacağı muhakkaktır. Elinden tutulmadığı takdirde, bu ördek yavrusu, samanlıkta gördüğü kirli bir su birikintisini derya zannedecek ve üzerinde oturup onunla kendisini avutmaya çalışacaktır.

İnsanlar da misâldeki yavru gibi ebedî saadeti bu fani dünyada aramaktadırlar. Cenâb-ı Hak bu insanlara peygamberler (Aleyhimüsselâm) ve kitaplar göndererek, hakikî saadetin âhirette ve cennette olduğunu ve oraya vâsıl olmanın yollarını beyan buyurmuştur.

Bu yolda gitmeyen ve dünyanın bir imtihan meydanı veya talimgâh olma keyfiyetinden gaflet eden kimseler, gayrimeşrû lezzetlerle kendilerini avutmaya çalışmakta, böylece hem dünyada divâne olmakta ve hem de âhiretteki ebedî saadeti kaybetmektedirler.

İnsan kendi olması için, önce karşısıdaki ne düşünürden kurtulmalı değilmi?