Eskiden Kocam vardı, eşyam yoktu.. Şimdi eşyam var.. - Havas Okulu
 

Go Back   Havas Okulu > islam & Tasavvuf > Hayat Dersleri & Hikayeler

Acil işlemleriniz için instagram: @HavasOkulu
Cevapla
 
LinkBack Seçenekler Stil
  #1  
Alt 23.09.19, 11:11
Lady - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)
Dost Üye
 
Üyelik tarihi: 09.11.16
Bulunduğu yer: Nederland
Mesajlar: 587
Etiketlendiği Mesaj: 44 Mesaj
Etiketlendiği Konu: 0 Konu
Standart Eskiden Kocam vardı, eşyam yoktu.. Şimdi eşyam var..

Eskiden kocam vardı, eşyam yoktu. Şimdi eşyam var; ama eski kocam yok!

Evlenmeye karar verdik. Anlaştık. Eşya, düğün masrafı, düğün salonu, şaşalı bir düğün falan olmasın dedik. Üç odalı bir eve girdik. Sadece temel ihtiyaçlar aldık. Buzdolabı, ütü, ocak, halı, perde vb. Mobilya yoktu. Bir iki tane sandalye almıştık. Yatak odası, oturma odası, yemek odası, misafir salon takımı, gümüşlük gibi mobilya almamıştık.

Kocam işten direk eve geliyordu. Kazancımız yetiyordu. Az bir masraf ile düğün yaptığımız için borcumuz yok gibiydi.

Beş altı ay böyle geçti. Ama evimize hayırlı olsuna, ziyarete, yemeğe gelen herkes bizi küçük görmeye başladı. Mobilyasız olmaz dediler. Yerde yemek istemeyen oldu. Dizim ağrıyor deyip bir daha gelmeyen oldu... Her gelen alın alın diyordu. Alın demeleri kolaydı. Ama neyle alacaktık?

Eşim de bunları duyuyor ve görüyordu. Ama kazancımız yetmez diye yanaşmıyordu. Sonra ne olduysa ben dayanamadım artık. Ona illa mobilya takımı aldırdım. O da borca girdi. Artık eve iki saat geç geliyordu. Mesaiye kalıyordu. Olsun sabrettik. Beş altı ay sonra borcumuz bitti. Mobilya güzeldi. Hayırlı olsun diyorlardı. Eh bizim de hoşumuza gitti.

Bir kaç ay sonra bu sefer de mutfak masası istedim. Kocam onu da aldı. Yani aldırdım. Niyetim dedikodu olmasındı aslında. Kocam daha da geç kalmaya başladı. Zira iki saat fazladan kalmaya alışmıştı. Bunun da borcu bitti. İlk yemeklerimizi yedik. Alışmak zor oldu. Bir kaç sonra yeniden oturduk. Masayı misafirler gelince kullanacaktık.

Yatak odası almaya karar verdik. Herkes şöyle olsun, böyle olsun derken pahalı bir yatak odası takımı aldık. Pahalı bir şey şeydi. Kocam artık eskisinden üç dört saat daha geç gelmeye başladı. Bunun borcu bir yıldan fazla sürdü.

Artık kocam eskisi gibi eve gelmiyordu. Çok çalışmaya alışmış, ona göre de iş yoğunluğu olmuştu. Ben ise çok ileride fark edecektim ki, mobilyaya aşık olmaya başlamıştım. Evin diğer tüm eksiklerini aldırttım. Tabi üç dört yıl geçmiş, artık ilk zamanlarda aldığımız eşyalar eskimeye başladı. Bu sefer evimize gelenler, bunu hala kullanıyor musun, hala aynı koltuk mu? Gibi sözler söylüyorlardı.

Evde yürüyecek yer yoktu. Çocuğumuz, mobilyalardan evin içinde yürüyemez olmuştu. Sonra evin dar olabileceğini düşündük. Bu sefer daha geniş bir eve kiraya çıktık. Kira artmıştı. Ama olsun, eşyalarımız sığıyordu. Ev ararken kendimize değil, eşyalarımıza ev arıyorduk.

Aradığımız, diğer değişle eşyalarımızın aradığı evi bulmuştuk. Fakat perde uymuyor, halılar küçük kalıyordu. Bu sefer sıra bunlara geldi...

Kısaca aldıkta aldık. Tabi yeni bir şey olsun, aldığımız mobilya tanıdıklarımızda olmasın diye çok arıyorduk. Zaman israfı, para israfı cabası...

Bitti mi? Yok! Araba serüveni başladı... Yıllarca yemedik arabaya yedirdik. İçmedik arabaya içirdik... Sonra mahalle baskısı ve başka nedenlerden dolayı ev almaya karar verdik. İşte bundan sonra evimizde ne tat ne huzur kaldı...

On yıllarca sürecek bir borca imza attıktan sonra kocam gece yarısı eve gelmeye başladı. İlk zamanlar onu bekliyordum. Sonra dayanamayıp yatmaya başladım. Ancak sabah olunca onun geldiğini fark ediyordum...

Kendi evimize geçtik. Ama tadımız, aşkımız, sevgimiz kalmamıştı. Robot gibi bir hayatımız vardı. Aylarca hafta sonları dahil kocamı evde görmedim. Hep çalıştı, çalıştı, çalıştı...

Hafta sonlarımız da elimizden gitti. Ama fark edememiştim. Ben, kocam eskisi gibi benimle ilgilenmiyor zannediyordum. Ama bilmiyordum ki, aslında benimle ilgilenecek zamanı kalmamıştı. Tüm zamanını benim mobilyalarım, halılarım, arabam, perdem, evim ve bitmek bilmeyen hırsıma harcamıştı. Benimle değil, isteklerimle ilgileniyordu...

Uzun hikaye... Ne mi oldu sonra? Kocam artık evi umursamaz oldu. İş yerinde kalmalar falan... Şüphelenmeye başladım. Aldatıyor muydu diye düşündüm. Eve geldiğinde elbiselerini karıştırıyor, kadın saçı arıyordum. Telefonunu alıp kurcalıyordum. Ama bir şey bulamadım. Üzerine gittim. Zorladım. Sonunda ağladı. İşten uzun zamandır çıkarıldığını, taksitleri ödemek için günlük, geçici işlerde çalıştığını, evin taksitlerini ödeyemediğini söyledi. Bir kaç defa intihar etmeye teşebbüs ettiğini ama ailesinin sefil olmaması için bundan vaz geçtiğini söyledi. Beraber ağladık. Ağlamakla borç ödenmiyordu. İcra mektubu geldi. Taksitleri epey geciktirdik. Banka evi icra yoluyla aldı. Bizi çıkarttı. Eşyalarımızın bir kısmını sattık. Diğer borcu arabayı satarak ödedik...

Sonra üç odalı evimize geri döndük. Yıllarca sıkıntıdan sonra eski evimize geri döndük. Dersimizi aldık.

Aman ha size gelip de akıl verip para vermeyenlere aldanmayın. Onu al, bunu al diyen çok olacak. Ama bir kuruş para vermezler.

Kazancınıza göre evde, kazancınıza göre arabada ve kazancınıza göre eşyada gözünüz olsun...

(hikayedir)
__________________
Yarına kaldı şarkılar aman
Bu yaraya deva değil zaman
Ateş düştüğü yeri yakar
Bu düzeni bozuk dünya yalan..
Alıntı ile Cevapla
  #2  
Alt 23.09.19, 11:14
Gayretli üye
 
Üyelik tarihi: 27.08.19
Bulunduğu yer: Ankara
Mesajlar: 100
Etiketlendiği Mesaj: 4 Mesaj
Etiketlendiği Konu: 0 Konu
Standart

İbretlik teşekkürler paylaşım için
Alıntı ile Cevapla
  #3  
Alt 12.10.19, 10:01
Acemi
 
Üyelik tarihi: 10.10.19
Bulunduğu yer: merzifon
Mesajlar: 2
Etiketlendiği Mesaj: 1 Mesaj
Etiketlendiği Konu: 0 Konu
Standart

çoğu genç arkadaşın ders alması gereken bir hikaye bende bu hırs ile çok yaşadım ALLAHIM a bin şükür hırslarıma gem vurdum sadece sağlık isteyin gerisi boş.
Alıntı ile Cevapla
  #4  
Alt 12.10.19, 11:58
 
Üyelik tarihi: 10.10.18
Bulunduğu yer: Ankara
Mesajlar: 310
Etiketlendiği Mesaj: 11 Mesaj
Etiketlendiği Konu: 0 Konu
Standart

Çok var böyle yaşayan 3 lira kazaniyor ,10 liralik yasiyor...
Alıntı ile Cevapla
  #5  
Alt 21.10.19, 19:33
 
Üyelik tarihi: 21.10.19
Bulunduğu yer: Yurt dışı
Mesajlar: 182
Etiketlendiği Mesaj: 11 Mesaj
Etiketlendiği Konu: 0 Konu
Standart

Güzeldi. Insanın hayatında oluyor böyle zor dönemler, zor tecrübeler. Allah yar ve yardımcınız olsun
Alıntı ile Cevapla
  #6  
Alt 11.11.19, 10:02
Üye
 
Üyelik tarihi: 12.10.19
Bulunduğu yer: Malatya
Mesajlar: 56
Etiketlendiği Mesaj: 3 Mesaj
Etiketlendiği Konu: 0 Konu
Standart

Alıntı:
Lady Nickli Üyeden Alıntı Mesajı göster
Eskiden kocam vardı, eşyam yoktu. Şimdi eşyam var; ama eski kocam yok!

Evlenmeye karar verdik. Anlaştık. Eşya, düğün masrafı, düğün salonu, şaşalı bir düğün falan olmasın dedik. Üç odalı bir eve girdik. Sadece temel ihtiyaçlar aldık. Buzdolabı, ütü, ocak, halı, perde vb. Mobilya yoktu. Bir iki tane sandalye almıştık. Yatak odası, oturma odası, yemek odası, misafir salon takımı, gümüşlük gibi mobilya almamıştık.

Kocam işten direk eve geliyordu. Kazancımız yetiyordu. Az bir masraf ile düğün yaptığımız için borcumuz yok gibiydi.

Beş altı ay böyle geçti. Ama evimize hayırlı olsuna, ziyarete, yemeğe gelen herkes bizi küçük görmeye başladı. Mobilyasız olmaz dediler. Yerde yemek istemeyen oldu. Dizim ağrıyor deyip bir daha gelmeyen oldu... Her gelen alın alın diyordu. Alın demeleri kolaydı. Ama neyle alacaktık?

Eşim de bunları duyuyor ve görüyordu. Ama kazancımız yetmez diye yanaşmıyordu. Sonra ne olduysa ben dayanamadım artık. Ona illa mobilya takımı aldırdım. O da borca girdi. Artık eve iki saat geç geliyordu. Mesaiye kalıyordu. Olsun sabrettik. Beş altı ay sonra borcumuz bitti. Mobilya güzeldi. Hayırlı olsun diyorlardı. Eh bizim de hoşumuza gitti.

Bir kaç ay sonra bu sefer de mutfak masası istedim. Kocam onu da aldı. Yani aldırdım. Niyetim dedikodu olmasındı aslında. Kocam daha da geç kalmaya başladı. Zira iki saat fazladan kalmaya alışmıştı. Bunun da borcu bitti. İlk yemeklerimizi yedik. Alışmak zor oldu. Bir kaç sonra yeniden oturduk. Masayı misafirler gelince kullanacaktık.

Yatak odası almaya karar verdik. Herkes şöyle olsun, böyle olsun derken pahalı bir yatak odası takımı aldık. Pahalı bir şey şeydi. Kocam artık eskisinden üç dört saat daha geç gelmeye başladı. Bunun borcu bir yıldan fazla sürdü.

Artık kocam eskisi gibi eve gelmiyordu. Çok çalışmaya alışmış, ona göre de iş yoğunluğu olmuştu. Ben ise çok ileride fark edecektim ki, mobilyaya aşık olmaya başlamıştım. Evin diğer tüm eksiklerini aldırttım. Tabi üç dört yıl geçmiş, artık ilk zamanlarda aldığımız eşyalar eskimeye başladı. Bu sefer evimize gelenler, bunu hala kullanıyor musun, hala aynı koltuk mu? Gibi sözler söylüyorlardı.

Evde yürüyecek yer yoktu. Çocuğumuz, mobilyalardan evin içinde yürüyemez olmuştu. Sonra evin dar olabileceğini düşündük. Bu sefer daha geniş bir eve kiraya çıktık. Kira artmıştı. Ama olsun, eşyalarımız sığıyordu. Ev ararken kendimize değil, eşyalarımıza ev arıyorduk.

Aradığımız, diğer değişle eşyalarımızın aradığı evi bulmuştuk. Fakat perde uymuyor, halılar küçük kalıyordu. Bu sefer sıra bunlara geldi...

Kısaca aldıkta aldık. Tabi yeni bir şey olsun, aldığımız mobilya tanıdıklarımızda olmasın diye çok arıyorduk. Zaman israfı, para israfı cabası...

Bitti mi? Yok! Araba serüveni başladı... Yıllarca yemedik arabaya yedirdik. İçmedik arabaya içirdik... Sonra mahalle baskısı ve başka nedenlerden dolayı ev almaya karar verdik. İşte bundan sonra evimizde ne tat ne huzur kaldı...

On yıllarca sürecek bir borca imza attıktan sonra kocam gece yarısı eve gelmeye başladı. İlk zamanlar onu bekliyordum. Sonra dayanamayıp yatmaya başladım. Ancak sabah olunca onun geldiğini fark ediyordum...

Kendi evimize geçtik. Ama tadımız, aşkımız, sevgimiz kalmamıştı. Robot gibi bir hayatımız vardı. Aylarca hafta sonları dahil kocamı evde görmedim. Hep çalıştı, çalıştı, çalıştı...

Hafta sonlarımız da elimizden gitti. Ama fark edememiştim. Ben, kocam eskisi gibi benimle ilgilenmiyor zannediyordum. Ama bilmiyordum ki, aslında benimle ilgilenecek zamanı kalmamıştı. Tüm zamanını benim mobilyalarım, halılarım, arabam, perdem, evim ve bitmek bilmeyen hırsıma harcamıştı. Benimle değil, isteklerimle ilgileniyordu...

Uzun hikaye... Ne mi oldu sonra? Kocam artık evi umursamaz oldu. İş yerinde kalmalar falan... Şüphelenmeye başladım. Aldatıyor muydu diye düşündüm. Eve geldiğinde elbiselerini karıştırıyor, kadın saçı arıyordum. Telefonunu alıp kurcalıyordum. Ama bir şey bulamadım. Üzerine gittim. Zorladım. Sonunda ağladı. İşten uzun zamandır çıkarıldığını, taksitleri ödemek için günlük, geçici işlerde çalıştığını, evin taksitlerini ödeyemediğini söyledi. Bir kaç defa intihar etmeye teşebbüs ettiğini ama ailesinin sefil olmaması için bundan vaz geçtiğini söyledi. Beraber ağladık. Ağlamakla borç ödenmiyordu. İcra mektubu geldi. Taksitleri epey geciktirdik. Banka evi icra yoluyla aldı. Bizi çıkarttı. Eşyalarımızın bir kısmını sattık. Diğer borcu arabayı satarak ödedik...

Sonra üç odalı evimize geri döndük. Yıllarca sıkıntıdan sonra eski evimize geri döndük. Dersimizi aldık.

Aman ha size gelip de akıl verip para vermeyenlere aldanmayın. Onu al, bunu al diyen çok olacak. Ama bir kuruş para vermezler.

Kazancınıza göre evde, kazancınıza göre arabada ve kazancınıza göre eşyada gözünüz olsun...

(hikayedir)
Çok güzel ve ders alınması gereken bı hikâye.Her zaman söylerim bizler artık eşyanın kölesi olmuşuz diye.Cogumuzun tek derdi evdeki eşyayı yenilemek perdeyi halıya halıyı mobilyaya uydurmak. Hanımla bana giyecek alışverişine çıkıyoruz. Yok ayakkabıya göre kemer yok pantolona göre gömlek vs vs
Benim için disima uymuyor ayakkabı kemere uysa ne olur uymasa ne olur
Alıntı ile Cevapla
  #7  
Alt 06.01.20, 03:42
Üye
 
Üyelik tarihi: 23.12.19
Bulunduğu yer: Sakarya
Mesajlar: 49
Etiketlendiği Mesaj: 2 Mesaj
Etiketlendiği Konu: 0 Konu
Standart

Cok guzel ibretlik hikaye.hemen hemen herkezin cevresinde vardir.ben kardesim icin dua ediyorum.rabbim hanimina merhamet versin diye.Nefsi doyurmaya calisirken insanliktan cikmak yasami kacirmak cok buyuk bir kayip rabbim hidayet versin.
Alıntı ile Cevapla
  #8  
Alt 06.01.20, 08:19
Gayretli üye
 
Üyelik tarihi: 25.10.19
Bulunduğu yer: İzmir
Mesajlar: 268
Etiketlendiği Mesaj: 16 Mesaj
Etiketlendiği Konu: 0 Konu
Standart

İbretlik yeni evlilerin mutlaka okuması gerek
Alıntı ile Cevapla
  #9  
Alt 06.01.20, 08:27
MrBerkHD - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)
Gayretli üye
 
Üyelik tarihi: 24.02.18
Bulunduğu yer: İstanbul
Mesajlar: 740
Etiketlendiği Mesaj: 25 Mesaj
Etiketlendiği Konu: 0 Konu
Standart

Hiç kimsenin azı ile böyle direkt hırsa girmeyin. Bunu anlatman iyi olmuş.
Alıntı ile Cevapla
  #10  
Alt 12.01.20, 21:28
Üye
 
Üyelik tarihi: 08.01.20
Bulunduğu yer: Memlekette
Mesajlar: 95
Etiketlendiği Mesaj: 1 Mesaj
Etiketlendiği Konu: 0 Konu
Standart

mal mülk gecici önemli olan evde huzur olmasi. . .
ibretlik hikaye severek okudum allah razi oLSun.
Alıntı ile Cevapla
Cevapla

Seçenekler
Stil

Yetkileriniz
Konu Acma Yetkiniz Yok
Cevap Yazma Yetkiniz Yok
Eklenti Yükleme Yetkiniz Yok
Mesajınızı Değiştirme Yetkiniz Yok

BB code is Açık
Smileler Açık
[IMG] Kodları Açık
HTML-Kodu Kapalı
Trackbacks are Açık
Pingbacks are Açık
Refbacks are Açık


Benzer Konular
Konu Konuyu Başlatan Forum Cevap Son Mesaj
Kocam kapanmamı istemiyor, ne yapmalıyım ? Ayhanhoca Fıkıh Soru ve Cevaplar 0 04.03.21 17:10
Sebepsiz kaybolan eşyam kendiliğinden geri geldi? woad Sorularınız 9 10.02.21 00:38
Efendimiz zamanı münafıklar vardı da şimdi yok mu? Hal Derin Konular & Beyin Fırtınası 0 29.10.20 18:52
Eskiden dostlar vardı Naim Sizden Gelenler 1 07.01.20 09:45
Eskiden sahte yıldızlarımız yoktu.. HeartLess Sizden Gelenler 12 02.12.17 07:43


Tüm Zamanlar GMT +3 Olarak Ayarlanmış. Şuanki Zaman: 17:15.


Powered by vBulletin® Version 3.8.5
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
HavasOkulu.Com

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147