Öd Ağacı hikayesi ilk insana yani Hz.Adem ile Hz.Havva’ya kadar uzanmaktadır. Hatta hikayesi buradan gelmektedir.

Hz. Adem ile Hz.Havva arasında yaşanan ve Hz.Adem’in dünyaya gönderilmesine sebep olan olaydan sonra, Hz.Adem dünyada hangi ağacın altına sığındıysa hiç biri onu kabul etmemiş. Neredeyse tüm ağaçların altına sığınmaya çalışmış fakat en sonunda öd ağacı onu kabul etmiştir. Daha sonra Yüce Hak öd ağacına hitap edip sorar:

-“Ey ağaç diğer ağaçlar Hz.Adem’i kabul eylemedi, sen neden kabul ettin?”

Öd ağacı şöyle dedi:

-“Ey Rabbim, Hz.Adem’in alnına habib-i ekremin nurunu kondurdun. Cümle makluka da nura saygı göstermelerini buyurdun. Hz.Adem’de o şanlı nuru ile bana sığındığında kabul edememezlik yapamadım.”
Bunun üzerine Yüce Hak şöyle buyurmuştur:

-“Ey Öd sen ki Habibim Adem’in nuruna saygı gösterdin, onun hürmetine seni kullarım arasında cümle ağaçdan daha üstün kıldım ve sana pek güzel bir koku ihsan eyledim. Ancak izinsiz bir şekilde Hz.Adem’i kabul eylediğin için seni ateşle yakmakla faydalanacaklar, onlar seni yakmadığı sürece senden o güzel koku çıkmayacaktır.”

Bu hikaye delailul hayratin şerhi kara davut kitabinda daha detayli olarak gecmektedir.