Kadim Bilgelik

Yangın sonrası, işe yarar tek eşyası kalmamış bir adam nasıl bakarsa evinin dumanlar tüten enkazına, ben de öyle bakıyorum geçen ömrüme...

Biriken neyi varsa insanın günler boyu, seneler boyu, durdurulamaz gelecek yangınlarına teslim olur, sonra da geçmişin ocağında küle dönüşür tek tek...

Kaç yangının toplamıdır insan, kaç yangına teslim olur biriktirdikleri ve kaç yangınla tüketir zamanını?

Bir sevda yangını, bir eşya yükü ve bir de zaman yanılgısı değil midir hayat dediğimiz?..

Ah o sevda, tutuşturulmuş bir çıra sanki içimizde. Ya "dünya, dünya" diye yakıp kavuruyor içimizi, ya da sonsuzluğun ufuklarını aydınlatıyor alev alev...

Herkes bilir içinde hangi sevdanın yangınını körükleyip durduğunu, herkes bilir gözbebeklerinde hangi yangının ışıltısını taşıdığını...

Bir türkü dolandı dilime istemsiz; "Bir kere sevdaya tutulmaya gör, ateşlere yandığının resmidir."