Büyük soru ve gerçek cevabı

Neden ölümden hoşlanmıyoruz ve kendimizi hiç bir zaman hazır hissetmiyoruz?

(وَلَا یَتَمَنَّوۡنَهُۥۤ أَبَدَۢا بِمَا قَدَّمَتۡ أَیۡدِیهِمۡۚ وَٱللَّهُ عَلِیمُۢ بِٱلظَّـٰلِمِینَ)

Onlar, elleriyle yaptıkları yüzünden onu (ölümü) asla arzulamazlar. Allah zalimleri bilendir.

[Cuma suresi 7]

Acaba en son ne zaman ölüme hazırdık?
Allah'ım, geliyorum, gelmeye hazırım, dedik?

Yapmayı planladığımız işler yüzünden mi ölümden hoşlanmıyoruz?
Yoksa yaptıklarımız yüzünden mi ölüme hazır hissetmiyoruz?

Acaba dünyamızı mamur edelim derken ahiretimizi harap ettiğimizden olabilir mi?
Mamur bir dünyadan harap bir dünyaya gitmek hoşumuza gitmiyor olabilir mi?

Yapıp ettiklerimiz yüzünden, Rabbimize bakacak yüzümüz olmasa gerek!
Çok sevdiğimiz Rabbimize kavuşmayı acaba ne kadar arzuluyoruz? Hadi arzulamak doğru olmayabilir. Acaba kendimizi hazır hissediyor muyuz? Gel kulum, denilirse, geliyorum der miyiz?

Ah şu yapıp ettiklerimiz!
Hem de kendi elimizle...
Kendi dilimizle...
İşte bu yüzden ona kavuşmayı bile arzulayamaz oluyoruz...

hele son 30-40 senede olan şu herkes doğuyor büyüyor okuyor ilk-orta-lise-üniversite- derken iş hayatı falan filan bir bakıyor yaş olmuş 30-40-50 giib misal işte anne babası dinen vecibelerini yapsada şu aralar gençlerde yapmayan çok youtube dünya video var aynı anlattığım gibi annem babam dedem nenem namaz kılıyor ben inanmıyorum deist-oldum ataist oldum diyende tonla var.Allah onlarada hidayet versin diyelim.Ama gidişat hiç iyi değil.

Şahsen yüzüm yok işlediğim günahlardan Allahın huzuruna nasıl çıkcam. Allahım huzurunda namaz kılarken emanetini alsın öyle dua ediyorum hayırlısıyla