Ayetlerde adı geçen Horeb dağının Musa’nın Mısırdan çıkış yaptığı Sina dağı ile hiçbir ilgisi yoktur. Çünkü Horeb dağı, Hz. Âdem’in yaratılmış olduğu Kaf dağında bulunan ve Turi Sina, Golgotha, Ares tepesi, Korithos Zeytin dağı vs. gibi adlarla anılan ve saklı Mu’da bulunan bir yerdir.

Musa’nın Mısır’dan çıkışı iki ayette şöyle anlatılmış: "Ve Sina dağında, Musa ile söyleşmeği bitirince, şahadetin iki levhasını, Allahın parmağı ile yazılmış taş levhaları ona verdi." Kitabi Mukaddes. Çıkış. Bap. 31.
“İsrail oğulları Mısırdan çıktıkları zaman, RABBIN onlarla ahdettiği Horeb dağında, sandığın içine Musa’nın koymuş olduğu iki levhadan başka içinde bir şey yoktu." (Kitabi Mukaddes / Tarihler II. Bap5).



Levhh-i mahfuzdaki görüntülere göre: Tanrının Musa ile yapmış olduğu yüz yüze görüşme ile şahadetin iki levhasını (Taş tablet), verdiği yer Tuva vadisidir. Musa’nın sandığın içine karşılıklı olarak koyduğu iki taş tabletten biri Yecüc Mecüc seddi, diğeri ise, Heliopolis güneş tapınağı (Z. Anka kuşunun babasının küllerini götürdüğü yer). Alt üst olmuş kasaba vs. gibi adlarla anılan yerdi. Bu taş tabletlerin Uzunlukları yaklaşık 100m. Yükseklikleri ise en az 5m, olup vadinin karşılıklı iki yanını sabitiydi ve taşınamazdı. Ayrıca bu iki Tablet üzerine Ana kitap yazılıydı ve koruma altındaydı. Musa bunları nasıl bir sandığa koyabilirdi? Bana göre burada üstü örtülü olarak verilen mesajda: söz konusu iki taş tabletin bulunduğu yerin sandık görüntüsünde olduğudur. Rasyonel geometride sandık (küp), altı köşeli yıldızdan oluşturulmuştur. Altı köşeli yıldız, Mu’nun, yani levh-i mahfuzun arması olup, yaratılışın sembolüydü ve bunların hiç biri Sina dağında yoktu.

Ayrıca, eğer Musa, Mısır’dan Kızıl denizi yarıp karşı kıyıya çıkmış olsaydı; Sina dağında, tanrı ile söyleşmeği yapamayacak, Allah’ın kendi parmağı ile yazılmış olan taş levhaları (şahadetin iki levhası), göremeyecek; söylenmiş olduğu gibi doğaya kaydedilmiş olan levhaları alamayacaktı. Çünkü Kitabı mukaddeste adı geçen yerlerin tamamı, Batık olduğu öne sürülen yaratılışın başlatıldığı yere, yani Mu’ya ait olan yerlerdi. Eğer olaylar anlatıldığı gibi olsaydı, söz konusu yerler ve şahadetin iki levhası Kızıl denizin karşılıklı iki yakasında olması gerekirdi.
Yaklaşık 100 m. Uzunluğunda 5-6 m. Yüksekliğinde olan bu taş tabletler (kayalık) taşınamayacağına göre sandık hiç yer değiştirmemişti ve anlatılanlar, Sina ve Kızıl denizin benzeri (ikizi), olan Tuva vadisine ait işlerdi.

Ahit Sandığı

Ahit Sandığı (İbranice: אָרוֹן הַבְּרִית‎, Modern: 'Arōn Ha'brēt', Tiberian: 'ʾĀrôn Habbərîṯ'; Koinē Greek: Κιβωτός της διαθήκης) Musa Peygamber tarafından tanrı Yehova'nın emri ve tarifiyle akasya ağacından yapılmış ve dışı altınla kaplanmış; içerisinde Musa'nın On Emrinin yazılı olduğu iki taş tablet, Harun'un asası ve bir şişe de manna olduğu söylenen; Eski Ahitte detaylıca anlatılan, Kur'an-ı Kerim'de de bahsedilen kutsal bir nesnedir.

Tevrat'a göre yapılışı Yahudiler'in Mısır'dan göç edişinden bir yıl kadar sonrasına denk gelmektedir. Sandık Yahudiler Sina Dağında saklanmaktayken tanrının tarifi ile Musa tarafından yapılmıştır. Akasya ağacından yapılmış bu altın kaplı sandık, Leviler tarafından tahta kollarından tutularak insanların 2,000 cubit (yaklaşık 800 metre) önünden olmak suretiyle taşınmıştır. Sandık taşınırken kendini taşıyan Levilerin ve din adamlarının görmemesini sağlamak için üzerine kat kat deriler ve mavi kumaşlar örtülmüştü. Tanrı sandığın üzerinde yer alan iki melek figürünün arasından Musa'ya görünür ve bu yolla onunla konuşurdu.Yapılışı ve tasviri Düzenle
Exodus'a göre Musa ve yanındakilerin Sina Dağında verdikleri 40 günlük mola sırasında tanrı ona sandığı nasıl yapması gerektiğini anlattı. Musa da Bezalel ve Oholiab'a bu tariflere uygun olarak sandığı yapmalarını söyledi. Tevrat'ın beşinci kitabı olan Tesniye'de sandığın Musa tarafından tek başına yapıldığı söylenir.

Exodus'ta sandığın yapılış şekli ölçülerine kadar anlatılmaktadır. 2,5 cubit uzunluğunda, 1,5 cubit genişliğinde, 1,5 cubit yüksekliğindedir (yaklaşık 131×79×79 cm). Yapıldıktan sonra altınla kaplanmış ve yanına taç ya da altın kalıpları konulmuştur. Altından dört halka sandığın dört köşesine sabitlenmiş ve kolay taşınabilmesi için içlerinden akasya ağacından iki kol geçirilmiştir. Üzerine altından bir kapak konulmuş, kapağın üzerine de Cennet'in kapısında bekleyen iki meleğin karşılıklı birer tasviri konulmuştur. Kapağın kalınlığı ve melek figürlerinin ölçüleri hakkında bir bilgi yoktur. Son olarak sandık koruyucu bir bez ile örtülerek muhafaza edilmiştir. ,

Sandığı Öncülerin Taşıması Düzenle
Sandığın yapılışının ardından sandık, 40 yıl boyunca Yahudilerle birlikte çölde oradan oraya gitti. Sonunda Yahudiler bir yere yerleştiklerinde sandığı Mişkan denilen kutsal bir çadırdaki ayrı bir odaya koydular.

Daha sonra Yeşu liderliğindeki Yahudiler tanrı tarafından vadedilen topraklara geldiklerinde, sandık onların gelişini göstermek için önden götürülmekteydi. Sandık Ürdün Nehrinin kıyısına vardığında, geçişe engel olması gereken nehir bir anda kurudu, sandığı taşıyan rahipler karşıya geçmeyip orada bekledi. Halk da oraya ulaşıp nehri geçtiğinde onlar da ilerledi ve nihayet sandık nehri geçtiğinde nehir tekrar eski haline gelip akmaya başladı. Ürdünden getirilen 12 sütun hatıra olarak rahiplerin beklediği bu noktaya dikilmiştir.

Eriha Savaşı esnasında, sandık günde altı defa bu şehrin etrafında trompet ve boru sesleri eşliğinde gezdirildi. Yedinci günde Eriha'nın duvarları sonunda yıkıldı ve şehir düştü. Ai'daki yenilgiden sonra Yeşu sandığın başına gelerek ağladı. Yeşu, Gerizm ve Ebal dağları arasında insanlara kutsal yasaları okudu. Yeşu yasaları okurken insanlar sandığın iki yanına dizilmişlerdi. Sonra sandık Gibeah Savaşı öncesinde Harun'un torunu olan Phineas'a ait olan Bethel tapınağına götürüldü. Savaşın ardından sandık çıraklık döneminde olan peygamber Samuel'in yaşadığı, başka bir kutsal mekan olan Shiloh şehrine götürüldü.