SOHBET TİRYAKİSİNİN ÖLÜM ŞEKLİNE BAKIN.
(Sonra birde kendi halinize bakın)

Hayatının çoğunu sohbet ortamında sohbet anlatmakla ve dinlemeyle geçirmiş..

Bir gün sohbete gitmiş yine orda onu öyle edepli bir şekilde dinleyen birini görmüş onun o duruşu o içtenliği çok hoşuna gitmiş. bütün sohbet boyu o adam nazarla ona bakmış

Sohbet bitmiş artık herkes dağılmış en son bu ikisi kalmış iki saat boyu sükut etmişler kalb kalbe vermişler en sonunda bu hoca sohbet dinleyenin yanına gitmiş demiş ki;

-Kurban sen ne kadar güzel dinliyordun kalbin nekadar güzel Allah’ı anıyordu seninle tanışmak isterim kimsin nerelisin adın ne falan derken?

-Sohbeti dinleyen şöyle der. Benim gitmem lazım seninle yarın görüşelim buyur evime gel filan adresteyim..
Ve şöyle sıkıca birbirlerine sarılı verirler.

Ertesi gün olur adam derki

-Bugün temizleneyim bir gusül alayım,sonrada bugün beyazlarımı giyeyim kapının önüne çıkar bakar ki; bütün tanıdıkları o yoldan geçiyor onlarla yürür bakar ki; onlarda o tarafa gidiyor tam o kişin evinin önüne gelir ve kapıyı çalar….

-Kapıyı o genç çocuk açar derki selamun aleyküm içeri girer ve bir bakarki sanki cennet gibi bir ev o kadar güzel bir gün geçirirler ki sohbetle ibadetle Allah’ı anarak en sonunda gün biter ve hoca derki ben artık kalkmalıyım.

- Genç çocuk derki nereye? buradan gidemezsin..Sen kapıdaki yazıya bakmadın mı?
Adam şaşırır ama nasıl olur ben bir şey görmedim bir bakar ki buraya giren bir daha çıkamaz..

-Peki bu nasıl olur bu ne demek der adam?

-Çocuk derki; sen beni tanımadın mı? Ben Azrailim…

-Azrail şöyle der sen Allah’ın adını çok anardın çok severdin sohbetlere gider onu anlatır onu dinlerdin sen sohbeti çok sevdiğin için Allah’da senin canını sohbet ortamında almamı istedi ve sen benle sohbet bitince 2 saat oturup tefekkür ettin Allah’u Teala ömrünü 2 saat uzattı.

Sonra sen bana sarıldın hani buluşmak ümidiyle O an ben senin ruhunu çekmiştim bile.

Ve sen eve gittin ertesi sabah oldu bir gusül aldın O an seni yıkıyorlardı

Sonra dedin bugün beyazlarımı giyeyim seni kefenliyorlardı,

Sonra kapıya çıktın eşini dostunu gördün seni tabutunda taşıyorlardı.

Ve en son kabire girdin yani buraya işte burası senin evin artık burada Allah’ı anarak ibadetle geçirebilirsin işte senin cennet gibi olan evin ..

O adam sohbeti çok sevdi. Allah’ta ona ne ölürken nede kabrinde acı çektirmedi. Hatta hissetmedi bile
ölümü bukadar güzel Allah’ı anılan yerde olmak
Allah'ı sevmek onun adını zikretmek..

Allah hepimize nasib etsin böyle can vermeyi böyle Allah’ı sevmeyi. Âmîn 🤲