«YÂ KEBİYRÜ ENTELLAHÜLLEZİ LÂ TEHTE-DÎ’L UGULU LİVASFİ AZAMETİ»

Cenabı Hakkın Esmai Hüsnasından (güzel isimlerinden) sayılan bir ism-i şerifi de «El Kebir»dir. Kibriya ve azamet sahibi demektir. Kibriya kemali Zâtı ecel-li âlâdan ibaretdir. Mânâsı:Ey ezelî, ebedî Kibriya sahibi olan Alla-hım! öyle azamet ve kibriya sahibisin ki; zümre-i irfanın kalblerini hidayet nurunla safi ve basiret gözlerini mucellâ (cilâlı, parlak) edersin. Evsaf-ı azametin ve kibriya-i celâletin müşahedesiyle haz ve nasib alırlar ve gönülleri vasf-ı azametle vüs’atleri (genişlikleri) miktarı dolar. Havass ve Esrarı:

• Bir kimsenin borcu çok olsa; bu ismi devamlı okusa, Allah Teâlâ borcunu ödetir. Hiç ümit etmediği yerden dünyalık gelir (56). Cenabı Şeyhül Ekber Muhyiddin Arabi (K.S.) Hazretleri buyurur ki:

• Bir kimse tenha bir yerde 40 gün halvet edip (yalnız kalıp) her gün günde 1000 kere bu ismin zikri ile meşgul olsa; maksadı her ne ise hâsü olur. Ve mü-vekkel olan melâike hazır olup muti, münkat ve hükmüne râm olur.

• Bir beldenin vali ve hâkiminin şan ve şerefi düşse; 3 gün oruçlu olup hayvanatdan ve ondan hasıl olanlardan perhiz ederek günde 1000 defa bu ismi zikre tse; insanlar arasında şan ve şerefi artar ve mehabet (heybet) peyda olur.

• Bir kimse bu ism-i şerifi gecede ve gündüzde 20.000 kere zikir etmeğe devam eder olsa; Azamet sahibi olan yüce Allah evliyasına ettiği kerametle mü-kerrem eder. Yani evliyasına verdiği kerameti ona ela verir.

• Bir kimse günde 232 kere zikir etse; ni’meti artar. Vakti hoş geçer. İnsanlar arasında şanı yüce ve bulunduğu yerin eşrefi olur. Allah’ın inâyetlyle (57). Günü: Çarşamba Gecesi: Pazar Ulvi Meleği: Dağşabuaiyle Süfli Meleği: Çağzatatişin Buhuru: Lisanı Usfur