Yetime Zulüm Etmeyi Yasaklamak

[Swordsfish]

Allah (C.C.) buyuruyor ki:
"Yetimlerin mallarini zalimce (haksiz yere) yiyenler, ancak ve ancak karinlarina
ates dolduruyorlar. Onlar cehenneme atilacaklardir."
(Nisa Sure-i Celilesi; 10)
Katade (R.A.) der ki. «Bu âyet Gadafan kabilesinden bir adam hakkinda inmistir.
Bu adam Vâli olmus onun küçük yastaki yetim yegenin malini yemistir.»
Âyetteki «zâlimce» deyimi «zorla» veya «haksiz yere» demektir, buna göre fikih
kitaplarinda belirtilen sartlar uyarinca, haksizlik maksadi tasimaksizin yetimin
malini kullanmak bu hükmün disindadir.
Ulu Allah (C.C.) buyuruyor ki:
"Yetimin velisi zengin ise, yetim malindan yemekten uzak dursun, fakir ise ölçülü
olarak ondan yesin."
(Nisa Sure-i Celilesi; 6)
Âyetteki «ölçü olarak» ifadesi, «ihtiyaca yetecek kadar» veya «borç olarak»
yanud «emeginin karsiligi olarak» demektir. Veli yetim malinden aldigi borcu, eli
genisleyince geri verir, eli hiç bir zaman genislemezse, aldigi kendisine helâldir.
Ulu Allah (C.C.) su âyette yetimlerin hakkinin önemi ve bu hususta gayet titiz
davranilmasi konusunda velileri uyarmaktadir.
Ulu Allah (C.C.) söyle buyuruyor:
"Arkalarinda zavalli yavrular birakirlarsa zulüm göreceklerinden korkanlar ayni
endiseyi yetimlere karsi da duysunlar, Allâh'dan korkarak dogru konussunlar."
(Nisa Sure-i Celilesi; 9)
Âyetin, malin üçte birinden fazlasi için yapilacak olan vasiyetler ile ilgili oldugunu
ileri süren görüs bir yana birakilacak olursa yukardaki Allah (C.C) Kelâminin özü,
mes'ûliyyeti altinda yetim barindiran kimse hakkindadir. Âyet yetime hitap tarzina
varincaya kadar her hususta iyi davranmaya tesvik etmektedir. Yetimin velisi ona
kendi çocugu imis gibi «yavrum» diye hitap etmeli, öldükten sonra malinin
çocuguna ve zürriyetine nasil iyilik ve ikramla taksim edilmesini ve onun malina
bakilmasini isterse yetime de öyle muamele etmelidir.
Çünki ceza gününün hâkimi, herkese amelinin karsiligini verir. Sen ne yaparsan
onun aynisini görürsün.
Insanoglu baskasinin mal ve evlâdi üzerinde güven içinde tasarruf ederken
ansizin ölümün pençesine düser, o zaman, Allah (C.C) ona, mali, çoluk - çocugu,
karisi ve diger yakinlari hakkinda baskalarina yaptiginin tipkisi olan bir muamele
ile mukabele eder. Eger iyi davrandi ise karsilasacagi mukabele de iyi. Kötü
davranmissa görecegi mukabele de kötü olur.
Buna göre akli basinda olan bir kimse, dininin zedelenmesinden endise etmiyorsa
kendi malina ve çoluk - çocuguna karsi endise duymali; velinin — yetim olsalar —
çocuklarina karsi nasil davranilmasini istiyorsa, mes'ûliyyeti altinda yasayan
yetimlere karsi da ayni tavri takinmdlidir.
Bildirildigine göre Ulu Allah (C.C), Hz. Davud'a (A.S.) buyurdu ki:
«Yâ Dâvud! Yetime karsi cana yakin bir baba gibi ve dula karsi da müsfik bir koca
gibi davran. Bilesin ki, ne ekersen onu biçersin. Çünki günün birinde mutlaka
öleceksin, senin de geriye yetim çocugun ve dul esin kalacak.»
Yetim malina karsi titizlik göstermek, bu hususta zulümden kaçinmak hakkinda
âyetlerdeki ikazi destekleyen, bu vahim ve yikici kötülüge kapilmaktan insanlari
uzak durmaya çagiran bir çok hadisler vardir.
Müslim'e göre Peygamberimiz (S.A.S.) buyuruyor ki:
«— Ya Ebû Zerr! Seni zavalli görüyorum, ben kendim için ne istiyorsam, senin
için de onu diliyorum. Sakin iyi kisiye bile âmir olma. Sakin yetim malina veli
olma.»
Buhari ve Müslim'in rivayetine göre Peygamber'imiz (S.A.S.) buyuruyor ki:
«— Su yedi mahvedici seyden kaçinin.»
Sahabiler «Yâ Rasûlallah (s.a.v) nedir onlar?» diye sorarlar. Peygamber
(s.a.v)'imiz onlara su cevabi verir:
«1) Allah'a ortak. 2) Büyücülük, 3) Haksiz yere Allâh'in haram kildigi bir canliyi
öldürmek, 4) Faiz yemek, 5) Yetim mali yemek.
Peygamber'imiz (S.A.S.) buyuruyor ki:
«— Su dört kimseyi cennete koymamak» oranin nimetlerinden kendilerine
taddirmamak Allah (C.C)'in kesin kararidir.
1) Devamli içki içen.
2) Faiz yiyen.
3) Haksizlikla yetimin malini yiyen.
4) Ana - bayaya âsi olan.»
Ibni Hibban'a göre Peygamber (s.a.v)´imizin Amir Ibni Hazm vasitasiyle Yemen
halkina gönderdigi mektubun bir yerinde sunlar yazili idi:
«— Kiyamet Günü Allah (C.C) katinda en büyük günahlar sunlardir.
1) Allah (C.C)'a ortak kosmak.
2} Haksiz yere mü'min bir cana kiymak.
3. Savas günü Allah (C.C) yolundan kaçmak.
4) Ana - babaya âsi olmak.
5) Namusiu bir kadina zina iftirasi atmak.
6) Büyücülük ögrenmek.
7) Faiz yemek, yetim mali yemek.»
Peygamber'imiz (S.A.S.) buyuruyor ki:
«— Kiyamet Gününde, bir kavim ates fiskirarak kabirlerinden dogrulacaklardir.»
Peygamber (S.A.S.)'imize «Bunlar kimlerdir. Yâ Rasûlallah (S.A.S.)» diye soruldu.
O su cevabi verdi.
Ulu Allah (C.C)'in: «Yetimlerin mallarini haksizlikla yiyenler, karinlarinda atesten
baska bir sey yemezler» mealindeki âyetini görmüyor musun?»
Müslim'e göre Miraç hadisinin bir yeri söyledir:
«— Bir de baktim bir takim adamlarin yanindayim. Onlara kimler tevkil edilmis,
çenelerini parçalayan baska bir gurup da atesten getirerek agizlarin ve yuttuklari
taslar arkalarindan çikiyor. Cebrail (A.S)'e «Bunlar kimdir?» dîye sordum, bana:
«Bunlar yetimlerin mallarini haksizlikla yiyenlerdir, onlarin yedigi karinlarinda
tutusan atesten baska bir sey degildir» diye cevap verdi.»
Kurtûbî tefsirinde Ebû Said-ül Hudrî (R.A.) nin rivayetine dayanarak Peygamber
(s.a.v)´imizin söyle buyurdugu bildiriliyor.
«Mirâc gecesi dudaklari deve dudagina benzeyen bir takim kimseler gördüm,
baslarinda dudaklarindan tutan kimseler vardi. Bunlar kendilerine biraz sonra
arkalarindan düsürdükleri atesten kayalar yutturuyorlardi. Cebrail (A.S)'e «Bunlar
kim?» diye sordum. Bana «bunlar yetimlerin mallarini haksizlikla yiyenlerdir»
diye cevap verdi.»