'Onu Tanımıyorsun!'
Bir adam Hz. Ömer r.a.in yanında bir hususta şahitlikte bulunmuştu.
Hz. Ömer r.a. ona:
- Ben seni tanımıyorum, seni tanıyan birini getir, dedi.
Orada bulunanlardan birisi:
- Ben onu tamyorum, deyince Hz. Omer r.a.. - Nasıl bilirsin, diye sordu. O da:
- Emin ve adil bir adam olarak tanıyorum, cevabını verdi.
Hz. Ömer r.a tekrar sordu:
- Gecesini gündüzünü bildiğin, yakın bir komşun mudur?
- Hayır.
Hz. Ömer r.a. sormaya devam etti:
- insanın takvasını ortaya koyan, muamelesidir. Bu adam alışveriş yaptığın bir kimse midir?
- Hayır.
Hz. Ömer r.a. bu defa:
- Bu adamla ahlakının güzel veya çirkin olduğunu anlamaya imkan veren bir yolculuk yaptın mı, diye sordu.
Adam bu soruya da:
- Hayır, cevabını verince,
Hz. Ömer r.a.:
- Sen onu tanımıyorsun. sanırım sen onu başını mescitte sallarken görmüşsün, dedi ve sonra da adama dönerek:
- Git, seni tanıyan birini getir, buyurdu.

Hz. Peygamber s.a.v. Efendimiz şöyle buyuruyor:
"Kişinin namazına, orucuna bakmayın. Konuştugtında dogru konuşup konusmadıgına, kendisine emniyet edildiğinde emaneti yerine getirip getirmediğine, dunya kendisine yöneldiginde takvayı bırakıp bırakmadığına, menfaat sırasındaki tavırlarına bakın. Emaneti olmayanın dini olmaz." (Abdurrezzak, el musannet. 201,1, Ali el Muttaki', Kenzül-Ummal, nr 8435.)