1 Ayet 2 Hikmet
 

Bir ayet iki hikmet

قَالَ إِنِّی جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامࣰاۖ قَالَ وَمِن ذُرِّیَّتِی ؟

قَالَ لَا یَنَالُ عَهۡدِی ٱلظَّـٰلِمِینَ

Allah dedi ki: Ey İbrahim, seni insanların imamı (önderi) edeceğim.

İbrahim: Ya zürriyetimden?

Allah: Benim sözüm zalimler için geçerli değildir.

[Bakara suresi 124]

Birinci hikmet:

İbrahim peygamber kendi zürriyetini de düşünmüştür. Bir insanın, kendisinden sonra gelen çoluk çocuğu, torunu ve zürriyeti için hayırlı temennilerde ve isteklerde bulunması kadar doğal bir şey yoktur.

İbrahim de bunu yapmış ve ailesi için de Allah'ın verdiği önderlik nimetini talep etmiştir.

İkinci hikmet:

Kimin ameli onu geride bırakmışsa, soyu onu ileriye taşıyamaz. Bir insan sırf asil bir aileden geliyor diye rehber ve önder olacaktır diye bir kural yoktur. İslam'da kanın kutsallığı yoktur. Bu kişi peygamber soyundan geliyor olsa bile değişen bir şey yoktur. Babasının, dedesinin, soyunun adını kullanarak şeref elde etmek isteyene şeref yoktur. Herkes kendi ameli ile karşı karşıyadır. Allah'ın sözü, zalimler için geçerli değildir.