Hz. Havva'nın Yaratılması

[Skoda]

Havva Vâlidemizin Yaratılması

Rivâyet Edilir ki, Âdem Aleyhisselâm Cennette Üzüm, İncir ve Hurma Yedi. Böylece Cennet Yemeklerine ve Meyvelerine Rağbet Eyledi. Cennet Bağlarını, Bahçelerini ve Cennet Köşklerini Dolaşmağa Başladı. Canı Her Ne İsterse, Hemen Hazır Olurdu Lâkin Yaradılışı İcâbı Olarak Kendi Cinsinden Arkadaş Bulup, Onunla Yakınlık Kurmak İstedi. Bu Düşüncede iken Uyuyuverdi. O Esnâda Sol Tarafından Havva Radiyallâhû Anhâ Halk Olundu. Bir Rivâyette, Havva Radiyallâhû Anhâ Cennetin Dışında Yaratılıp, İkisi İki Taht Üzerinde Cennete İletildiler. Havva Radiyallâhû Anhâ’nın Yaratılmasından Âdem Aleyhisselâm’ın Hiç Haberi Olmadı Lâkin İbni Abbas Radiyallâhû Anh’dan Rivâyet Olunur ki, Hazreti Havva Cennette Halk Olundu. Meşhûr Olan Kavl de Budur. Havva Radiyallâhû Anhâ Âdem Aleyhisselâm’ın Suretinde, Onun Boyunda, Onun Şeklinde ve Renginde Yaratıldı. Yüzünün Güzelliği de, Âdem Aleyhisselâm’ınki Gibi idi.

Hazreti Havva’nın Derisi, Âdem Aleyhisselâm’ın Derisinden Nâzik ve Rengi Çok Parlak idi. Sesi Tatlı, Gözleri Siyah idi. Dişleri, Avuçları ve Tabanları, Âdem Aleyhisselâm’a Göre Güzel idi. Saçları Yedi Yüz Bölük Olup, Her Biri Cennet Yakûtları ile Süslü idi.

Rivâyet Olunur ki Âdem Aleyhisselâm, Hazreti Havva’yı Görünce, “Sen Kimsin? Niçin Geldin?” Dedi. Hazreti Havva, “Ben Sana Zevce Olarak Halk Olundum. Hakk Teâlâ Beni, Sana Arkadaş Olmak İçin Yarattı ve Sana Eş Olayım Diye Gönderdi.” Dedi. Âdem Aleyhisselâm Hakk Teâlâ’ya, “Bu Ne Cinstir ki, Onu Sevdim ve Ona Bağlandım?” Diye Sual Etti. Hakk Teâlâ Buyurdu ki, “Sen Benim Kulumsun, Seni Topraktan Yarattım, Adını Âdem Koydum. O da Benim Kulumdur, Adını Havva Koydum.” Âdem Aleyhisselâm, “Yâ Rabbim, Kalbim Ona Çok Meyletti. Sanki Ciğerimden Bir Parçadır...” Dedi. Hakk Teâlâ Buyurdu ki, “Onu Senin İçin Yarattım. Benden Onun İçin Bir Şey İste!” Âdem Aleyhisselâm, “Yâ Rabbi, Ne İsteyeyim?” Dedi. Hakk Teâlâ, “Takvâ ve Sâlih Amel İste ve Din Bilgilerini Ona Öğret!” Buyurdu.

Sonra Hakk Teâlâ’nın Emri ile Melekler, Cevherden Bir Kürsî Kurdular. Âdem Aleyhisselâm O Kürsîye Oturdu. Bütün Melekler Geldiler, Hazır Oldular. Hakk Teâlâ Buyurdu ki, “Ey Âdem, Hutbe Oku!” Âdem Aleyhisselâm Emri Yerine Getirdi. Allahû Teâlâ Hazretleri, Havva Radiyallâhû Anhâ’yı, Âdem Aleyhisselâm’a Nikâh Eyledi ve Buyurdu ki, “Ey Âdem! Benim Sevgilim ve Dostum ve Kendisiyle Övündüğüm Muhammed Mustafa’dır. Hiçbir Şeyi Yaratmadan, Onun Nûrunu Yarattım. Alnında Parlayan Nûr, İşte O Nûrdur. Onu Yaratmasaydım, Ne Aydınlığı Ne Karanlığı, Ne Cenneti Ne Cehennemi, Ne Levh’i Ne Kalemi, Ne Arş’ı Ne Kürsî’yi, Yeri Göğü İnsanı Cinni ve Meleği Yaratmazdım. Bütün Bunları, Onun Hürmetine Halk Ettim. Her Şeyden Evvel, Onun İsmini Söyledim ve Onun İsmini, Kendi İsmimle Beraber Yazdım...”

Hakk Teâlâ Hazretleri, Âdem Aleyhisselâm ile Hazreti Havva’nın Nikâhlarını Kıyarken, Melekler Her İkisinin Üzerlerine Cennetten İnciler ve Mücevherler Saçarlardı. Hakk Teâlâ Bizzât Kendisine Şu Hutbeyi Okudu, “Bismillâhirrahmânirrahîm! Hamd Senâmdır. Kibriya Ridamdır. Azâmet İzârımdır. Bütün Mahlûkât Zavallı Kulumdur. Muhammed Hâbîbimdir ve Rasülumdur. Eşyayı, Birliğimi Göstermeleri İçin Yarattım. Melekleri ve Göklerde Olanları ve Hamele-i Arş’ı, Havva ile Âdem’in Nikâhına Şahit Tutarım. Tesbih ve Tenzih ve Tehlîlimi Doğrularlar. O Kelime, Şehâdetü En Lâ İlâhe İllallâh Vahdeke Lâ Şerikeleh. Ey Âdem ve Havva! Cennetimde Sakin Olun. Meyvelerimden Yiyin. Şu Ağaca Yaklaşmayın. İkinize de Selâm ve Rahmetim Olsun...”

Âdem Aleyhisselâm ile Hazreti Havva Cennette Dolaşırlar, Envâi Çeşit Nimet, Zevk ve Lezzetler İçerisinde Vakit Geçirirlerdi. Aynı Zamanda Hakk Teâlâ’nın Kendilerine Yasak Ettiği Ağaca Hiç Yaklaşmazlardı. Bu Ağacın Hangisi Olduğu Hakkında Âlimler İhtilâf Ettiler Fakât Çoğu, Buğday Olduğunu Söylediler. Cennette Ne Arzu Etseler, Hemen Önlerine Gelirdi. Beş Yüz Yıl (Dünyâ Yılı ile Yani Yarım Âhiret Günü) Cennette Kaldılar, Sonra Dünyâya Nâkledildiler.

[Meâricü’n Nübüvve]