Kur’anı Kerim’de En’am Süresi çok önemli sürelerden biridir.Bu Sürede 124 ncü A

[Tolga60]

Kur’anı Kerim’de En’am Süresi çok önemli sürelerden biridir.Bu Sürede 124 ncü Ayette 2 Allah Lafzı vardır.Bu Allah lafzı yan yanadır.Bir çok alim ve ulema bu 2 Allah lafzı arasında yapılan dua red olunmaz diye belirtmişlerdir.Bir çok kez denenmiştir.
Okuma şekli mutlaka abdestli olunmalı ve ayeti Euzü Besmele ile başlayarak ilk Allah lafzına kadar okunur.Orada durulur.Niyet ne ise” Hayırlı bir dilek,hayırlı bir iş veya evlilik.Bir sıkıntı ve beladan kurtulmak.Borçların ödemesinin kolaylaşması.Helal bereketli rızık.Helal olan her türlü istek için dua edilir.Ve 2 nci Allah lafzından başlanarak Âyet sonuna kadar okunur.İster bu şekilde isterseniz aşağıda özel bir duası var bazı ulema denemiş.O dua okunur.
Okuma sayısı yok fakat en az 7 defa okumaya gayret edilmelidir. En az 7 gün devam edilir.
Okunacak Âyet-i Kerim
Onlara bir ayet geldiği zaman, “Allah’ın resulüne verilenin benzeri bize de verilmedikçe asla iman etmeyiz.” derler. Allah, resullük görevini kime vereceğini en iyi bilendir. Suç işleyenlere, yaptıkları aldatmalar yüzünden, Allah katında bir aşağılanma ve şiddetli bir azap vardır.

وَاِذَا جَٓاءَتْهُمْ اٰيَةٌ قَالُوا لَنْ نُؤْمِنَ حَتّٰى نُؤْتٰى مِثْلَ مَٓا اُو۫تِيَ رُسُلُ اللّٰهِۜ اَللّٰهُ اَعْلَمُ حَيْثُ يَجْعَلُ رِسَالَتَهُۜ سَيُص۪يبُ الَّذ۪ينَ اَجْرَمُوا صَغَارٌ عِنْدَ اللّٰهِ وَعَذَابٌ شَد۪يدٌ بِمَا كَانُوا يَمْكُرُونَ
Ve iza caethum ayetun kalu len nu’mine hatta nu’ta misle ma utiye rusulullah, allahu a’lemu haysu yec’alu risaleteh, seyusibullezine ecremu sagarun indallahi ve azabun şedidun bima kanu yemkurun.
————————
EN’AM SURESİNİN 124. AYET-İ KERİMESİNDE BULANAN İKİ LAFZA-İ CELAL (ALLÂH LAFZI) ARASINDA YAPILAN DUA ASLA REDOLUNMAZ
İsmail Hakkı Bursevî, Süleyman ibni Ömer el-Uceylî, Allâme Ahmed ibni Muhammed es-Sâvî ve Muhammed ibni Ömer el-Câvî’nin de aralarında bulunduğu meşayıhtan bir cemaat (Kadesallâhü Esrârahüm), En’am Suresi’nin 124. ayeti kerimesinde bulunan iki lafza-i celal (Allâh lafzı) arasında durmanın sünnet olduğunu ve bu arada yapılan duanın kabul olunacağını belirterek, buna devam edilmesini tavsiye etmişlerdir.
İmam-ı Cezerî (Rahimehullâh)ın, bu hususta; “İcabet halleri” babında yer alan ibaresi şöyledir: “En’am Suresindeki iki lafza-i celal (Allâh lafzı) yapılan duanın kabul olunacağı konusunu, bir değil, birçok ilim ehlinden mücerreb (denenmiş) olarak belledik.”
Hafız Abdürrezzak er-Ras’anî (Rahimehullâh)da, kendisine ait tefsirde, Şeyh İmad el-Makdisî (Rahimehullâh)dan naklen bu hususu açıkça belirtmiştir.” [Şemseddîn Muhammed ibnü’l-Cezerî, el-Hısnü’l-Hasîn, Hazînetü’l-Esrâr Hamişi, sh:20]
“En’am Suresindeki, iki lafza-i celal arasında yapılacak büyük bir duadır” şeklinde, bazı büyüklerden rivayet edilen mübarek dua şudur: “Allâhümme menillezî de’âke felem tücibhü, ve menillezistecârake felem tücirhü, ve menillezî se’eleke felem tü’ğtihî, ve menilleziste’âne bike felem tü’inhü, ve menillezî tevekkele ‘aleyke felem tekfihî, yâ Ğavsâhü, yâ Ğavsâhü, yâ Ğavsâhü! Bike esteğîsü, eğisnî yâ Müğîsü, vehdinî hidâyeten min ‘ındike, vekdi havâicenâ, veşfi merdânâ, vekdi düyûnenâ, veğfir lenâ ve li âbâinâ ve li ümmehâtinâ, bi hakki’l-Kur’âni’l-‘azîmi, ve’r-Rasûli’l-kerîmi, bi rahmetike yâ Erhame’r-Râhimîne”
اَللَّهُمَّ مَنِ الَّذِى دَعَاكَ فَلَمْ تُجِبْهُ، وَ مَنِ الَّذِى اسْتَجَارَكَ فَلَمْ تُجِرْهُ، وَ مَنِ الَّذِى سَأَلَكَ فَلَمْ تُعْطِهِ، وَ مَنِ الَّذِى اسْتَعَانَ بِكَ فَلَمْ تُعِنْهُ، وَ مَنِ الَّذِى تَوَكَّلَ عَلَيْكَ فَلَمْ تَكْفِهِ، يَا غَوْثَاهُ، يَا غَوْثَاهُ، يَا غَوْثَاهُ! بِكَ اَسْتَغِيثُ، اَغِثْنِى يَا مُغِيثُ، وَاهْدِنِى هِدَايَةً مِنْ عِنْدَكَ، وَاقْضِ حَوَائِجَنَا، وَاشْفِ مَرْضَانَا، وَاقْضِ دُيُونَنَا، وَاغْفِرْ لَنَا وَ لِآبَائِنَا وَ لِاُمَّهَاتِنَا، بِحَقِّ الْقُرْآنِ الْعَظِيمِ، وَ الرَّسُولِ الْكَرِيمِ، بِرَحْمَتِكَ يَا اَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
“Ey Allâhım! Kim Sana dua etmiş de kabul etmemişsin?
Kim Sana sığınmış da korumamışsın?
Kim Senden istemiş te vermemişsin?
Kim Senden yardım talep etmiş de yardım etmemişsin?
Kim Sana güvenmiş de ona yeterli gelmemişsin?
Medet ya Rab! İmdat ya Rab! Nusret ya Rab!
Senden yardım isterim! Ey yardım edici bana imdat et!
Tarafından bir hidayetle beni hidayet buyur!
Dileklerimizi yerine getir, hastalıklarımıza şifa ver, borçlarımızı öde, bizi, anne ve babalarımızı bağışla!
Kur’ân-ı Azîm ve Rasûl-i Kerîm hakkı için dualarımızı kabul eyle!
Ey acıyanların en acıyıcısı! Rahmetinle muamele eyle!” [Cemel:2/433, Sâvî:2/626, Merâh-u Lebîd:1/346, es-Seyyid Muhammed el-Malikî el-Hasenî, Ebvâbü’l-Ferac, sh:151-152];
Rabbim cümlemizin hayırlı niyetlerini kabul buyursun Amin