Salatü Selamın Fazileti
 

İbn Mes’ûd (Radıyallahu Anh)’den rivayet edildiğine göre Resûlullâh (sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu:
--:Kıyamet günü insanların bana en yakın olanı, bana en çok salât ü selâm getirendir.”

Abdullah isminde bir kişi anlatır: Sultan’ın hizmetinde fâsık bir kişi vardı. Bir gece rüyamda o kişinin elinin Hazreti Peygamber (sallallahu aleyhi ve sellem)’in elinde olduğunu gördüm. Hazreti Peygambere:
-- Yâ Resûlallâh! Bu kişi çok yaramaz, fâsık bir kişidir. Niçin elini elinize aldınız?” dedim.
-- Doğru söylüyorsun. Lâkin Allâhü Teala’dan bunun için şefaat diliyorum.” dedi.
-- Yâ Resûlallâh! Hangi sebep onu bu mertebeye eriştirdi?” dedim. Resûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle cevâp verdi:
-- Her gece yatağına yatınca uyumadan evvel bana bin defa salavât getirirdi. Bu sebepten dolayı ona şefaat ettim.”

Abdullah şöyle anlatıyor:
-- Sabah erkenden durdum. Bu rüyamı arkadaşlarıma anlattım. O fâsık kişi ağlaya ağlaya yanıma geldi. Selam verip, oturdu ve:
-- Getir elini tutayım. Tevbe edeyim. Resûlullâh (sallallahu aleyhi ve sellem)’i bu gece rüyamda gördüm. Beni sana gönderdi. Tevbe etmemi söyledi.” dedi. Ben kendisine:
-- Rüyanda nasıl gördün?” dedim.

Şöyle anlattı: Resûlullâh (sallallahu aleyhi ve sellem) geldi, elimi tuttu.
-- Sen bana çok salavât getirdiğin için, varıp sana şefaat edeyim.” dedi. Yanına vardım. Bana şefaat etti. Benim için af diledi.
-- Yarın git, Abdullah’ın elini tutup tevbe et.” dedi. Onun için sana geldim. Bana tevbe ver.” dedi. Benim gördüğüm rüyayı o da böyle görmüş.

Nasihât:

Şimdi Ey Azizler! Siz de Hazreti Peygamber (sallallahu aleyhi ve sellem)’e salavâtı çok getirin ki şefaatinden mahrum kalmayasınız.

(Mustafa Darir Efendi, 100 Hadis 100 Hikaye, s.342)