Havas Okulu - Cehennem Tasviri-2

Cehennem Tasviri-2
Peygamber Sallallahu Aleyhi Vessellem şöyle derdi: “Cehennemin yedi kapısı vardır. Her kapısının bir vadisi vardır. Her vadinin derinliği yetmiş yıllık yoldur. Her vadinin yetmiş bin patikası vardır. Her patikada yetmiş bin mağara vardır. Her mağarada yetmiş bin kovuk vardır. Her kovuğun uzunluğu yetmiş bin yıldır. Her kovukta yetmiş bin yılan vardır. Her yılanın avurdunda yetmiş bin akrep vardır. Her akrebin yetmiş bin boğumu vardır. Her boğumda bir testi dolusu zehir vardır. Hangi kafir ve münafığa yetişirse zehrini ona boşaltır. ”
Diyor ki: ”Mahlukat diz üstü çökmüş, cehennem de kızgın deve gibi salınırken bir tellal yüksek sesle ünler; peygamberler, Sıddıklar, şehitler ve iyi kimseler kalkarlar. Sonra Allah’ın huzurunda dururlar, orada kul hakları iade edilir. Sonra ikinci kez huzura sunulurlar, ruhlarla cesetler mücadele ederler, cesetler ruhları bastırırlar. Sonra Allah’a üçüncü kez sunulurlar, o zaman amel defterleri uçuşur, insanların ellerine gelir. Kimine kitabı sağından verilir, kimine solundan verilir, kimine de arkasından verilir.”
“ Kitapları sağlarından verilenlere Rablerinden bir nur verilir. Onları melekler tebrik ederler. Onlar Rablerinin rahmetiyle sıratı geçerler. Cennete girerler. Hazinler onları cennet kapılarında giysilerle, binitlerle ve kendilerine yaraşan ziynetlerle karşılar. Evlerine dağılır, köşklerine neşe içinde dönerler. Eşlerinin yanına girer, Allah’ın dilediği kadar onlarla olurlar. Gözlerin görmediği, dillerin anlatamadığı ve akıllarına gelmeyen şeyler görürler. Yerler, içerler. Sonra eşlerinin boyunlarına sarılırlar. Sonra kendilerinden sıkıntıyı def eden, onları korkularından emin kılan ve hesaplarını kolaylaştıran Rablerine hamd ederler. Sonra Rablerinin verdiğine şükrederler. “
“…. Bizi buna hidayet eden Allah’a hamd olsun. Eğer Allah bizi hidayet etmese idi, bunu bulamazdık…” (A’raf / 43) derler.
“Dünyadan temin ettikleri azıklardan dolayı gözleri aydın olur. Çünkü yakîn sahibi idiler, mü’min idiler, tasdik etmişlerdi, bugünden korkmuşlar, umut etmiş ve bunu özlemişlerdi. O zaman kurtulan kurtulur, kafirlerde helak olur.”
“Kitapları sollarından ve arkalarından verilenlere gelince, yüzleri kararmış, gözleri mavileşmiş, burunlarının üzerine damga vurulmuş, bedenleri irileşmiş, derileri kalınlaşmıştır. Kitaplarına baktıkları ve günahlarını gördükleri zaman feryat ederler. Çünkü ne kadar küçük ve büyük günah varsa, hepsini kaydetmiştir. Onları kitaplarına geçirilmiş bulurlar. Kalpleri kırık, düşünceleri kötü, korkuları fazla, kaygıları çoktur. Başları eğik, gözleri yerde, boyunları düşüktür. Ateşlerine kaçamak gözlerle bakarlar, gözleri açık kalır. Çünkü büyük, feci, ezici, ürkütücü, korkutucu, üzücü, kaygılandırıcı, sindirici, kalpleri tedirgin edici ve gözleri ağlatıcı bir durum görmüşlerdir. O zaman Rablerine kulluklarını itiraf ederler. İtirafları da kendileri için ateş, utanç, hüzün, bedbahtlık, tutukluluk ve gazap olur.”
Diyor ki: ”Onlar aziz ve celil olan Rablerinin huzurunda diz çökmüş vaziyette durur, suçlarını ikrar ederler. Gözleri masmavi olmuş, bir şey görmezler, kalpleri boşalmış, bir şey anlamazlar. Her tarafı titrer, konuşamazlar. Akrabalarla ilişkileri kesilmiş yardımlaşamazlar.”
“…Artık o gün aralarında soy sop kalmamış, birbirlerini soramazlar.” (Mü’minûn / 101)
Vurulmuşlar, yaraları sarılmaz; dünyaya dönmek isterler, cevap alamazlar. Yalan saydıkları şeyleri yakinen görmüşlerdir. Susuzdurlar, kanmazlar, açtırlar, doymazlar, çıplaktırlar, giyinmezler. Mağlupturlar, intikam alamazlar. Mahzunlar, soyulmuşlar, nefislerini, ailelerini, mallarını ve kazançlarını ziyan etmişlerdir.
Sultân-ı Evliyâ, Gavsü’l-Âzam Şeyh Abdülkâdir Geylânî / Gunyetü’t T’alibîn