BÂZI ÂLİMLERİN BİLDİRDİĞİNE GÖRE; HER KİM YÂ-SÎN’İ ŞERÎF’İ ARDI ARDINA 4 (DÖRT) KERE OKUYUP BİTİRİNCE;
“سُبْحَانَ الْمُنَفِّسِ عَنْ كُلِّ مَدْيُونٍ، سُبْحَانَ الْمُفَرِّجِ عَنْ كُلِّ مَحْزُونٍ، سُبْحَانَ مَنْ جَعَلَ خَزَآئِنَهُ بَيْنَ الْكَافِ وَالنُّونِ،سُبْحَانَ مَنْ إِذَا أَرَادَ شَيْئًا يَقُولُ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ، يَا مُفَرِّجُ !.. فَرِّجْ.”

Türkçesi:Sübhânel müneffisi an külli medyûnin sübhânel müferrici an külli mahzûnin sübhâne men ceale hazâinihü beynel kâfi ven nûnü sübhâne men izâ erâde şeyen en yekûle lehü kün fe yekûnü yâ müferricü ferric yâ müferricü ferric yâ müferricü ferric.
Manası:“Her borçluyu rahatlatan Zât’ı tesbîh ederim. Her üzüntülüyü rahata çıkaran Zât’ı tenzîh ederim. Hazînelerini; “Kâf” — ك — ile “Nûn” — ن — (كُنْ) = (ol) arasında (Kün- emrine) yerleştiren Zât’ı tesbîh ederim. Bir şeyi istediği zaman ona “Ol” dediği anda, her istediği oluveren Zât’ı noksan sıfatlardan tenzîh ederim. Ey sıkıntıları açan Zât!.. Sıkıntılarımı aç!..”

DUÂSINI 4 (DÖRT) KERE OKUDUKTAN SONRA AŞAĞIDAKİ DUÂYI 1 (BİR) KERE OKURSA İSTEDİĞİ HER NE ŞEY OLURSA ALLÂH-Ü TE’ÂLÂ O MURÂDINI GERÇEKLEŞTİRİR…
“أَلّٰهُمَّ فَرِّجْ عَنّ۪ي هَمّ۪ي وَغَمّ۪ي فَرَجًا عَاجِلًا بِرَحْمَتِكَ يَآأَرْحَمَ الرَّاحِم۪ينَ، وَصَلَّى اللّٰهُ عَلٰي سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَعَلٰى أٰلِه۪ وَصَحْبِه۪ وَسَلَّمَ.”
Allahümme ferric annî hemmî ve ğammî feracen âcilen bi rahmetike yâ erhamer râhimîne ve sallallâhü alâ seyyidinâ muhammedin ve alâ âlihi ve sahbihi ve sellim.

“ Ey Allâh-ım!.. âcilen benim sıkıntımı ve kederimi aç!.. Ey acıyanların en merhametlisi rahmetinle muâmele eyle!.. Allâh Efendimiz Muhammed’e ve Âl-i Ashâbına salât-ü selâm eylesin!..”