Efendimiz Sallalahu Aleyhi ve sellem bin türlü hataya, eksiğe ve yanlışa şahit olmasına rağmen etrafındaki hiç kimseyi harcamadı, kimsenin üzerini çizmedi, kimsenin hayatını zindana çevirmedi.

Uhud'da bu tepeyi sakin terk etmeyin dedi, tepeyi terk ettiler. Ayet nazil oldu; "...Onları affet, onlar için bağışlanma dile ve onlarla İstişare et."(Ali İmran, 159)

Tebük'te sefere çıkın dedi, gelmeyenler ve ağır davrananlar oldu. Ayet nazil oldu;

"Ey iman edenler, size ne oluyor ki, Allah yolunda savaşa çıkın denildiği zaman, yerinizde ağırlaşıp kaldınız?"

(Tevbe, 38)

Huneyn'de savaşın en çetin zamanında etrafından dağılıp gidenler oldu.Ayet nazil oldu; "Onca genişliğine rağmen yeryüzü size dar gelmiş, sonra da gerisin geri dönüp gitmiştiniz." (Tevbe, 25)

Hudeybiye'de anlaşmaya itiraz edenler oldu, kalkın kurban kesin dedi, ağır davrananlar oldu. Ama o tüm bunlara rağmen kimseyi harcamadi. Kimsenin üstünü çizmedi...

Hanımına iftira atanlar oldu. Ayet nazil oldu;

"Bu büyük bir iftiradır demeniz gerekmez miydi" (Nur, 36)

Ganimet malından kadife bir kumaş kayboldu, belki o almıştır diyenler oldu. Ayet nazil oldu; "Hiçbir Peygambere, ganimet malina hiyanet etmesi yakışmaz." (Ali İmran, 161)
Ama O yine de kimseyi harcamadı.

Yeni Müslüman olmuş bedeviler geldiler evinin arkasından Muhammed, Muhammed! diye saygısızca bağırdılar, huzurunda tartıştılar, seslerini yükselttiler, evine izinsiz girdiler, Müslüman olmalarını onun başına kalktılar. Olmayacak konularda çokça soru sordular.

Ona saygısızca hitap etmemeleri, evine izinsiz girmemeleri, çok oturmamaları, çokça soru sormamaları, huzurunda seslerini yükseltmemeleri ile ilgili ayetler nazil oldu. (Hucurat, 1-5,6,17, Ahzab 53, Mücadele 12) Ama o tüm bunlara rağmen kimseyi harcamadı.

Efendimiz Sallallâhü aleyhi ve Sellem bunları asla bir tarafa not etmedi. Kimseyle ilgili dosya tutmadı. Kimsenin üstünü çizmedi. Kimsenin hayatını karartmadı. Kimseyi uçurumdan itmedi, ayağı kayanın elini bırakmadı, kimseyi yok saymadı.

Peki ya biz ?