ZİKİR NASIL YAPILMALI..?

"Onlar ayaktayken, otururken
ve yanları üzerine yatarken Allah'ı(c.c) anarlar; göklerin
ve yerin yaratılışı üzerinde düşünürler.
Ve "Rabbimiz..!
Sen bunu boşyere yaratmadın,
Sen Yücesin, bizi ateşin
azabından koru.derler."
(Al-i İmran:3/191)

Ayetteki ayaktayken, otururken ve yanları üzerine yatarken sözleri ne mâna ifâde ediyor..?

Ömür dediğimiz
bu üç halle devam ediyor. Bir kimse ya ayaktadır, ya oturur, ya'da yatar vaziyette olur.

Her üç haldeyken Allah’ı(c.c)anmak nasıl olacak..? Hakikat itibâriyle
bu üç hal,
her nefesi remzeder.

Heran Hakk’tan gafil olmamayı anlatır..!
Yaşamımızda her nefeste Allah(c.c)ile olmak nasıl olacak.?

Eğer her nefeste Allah Allah Allah diyerek dolaşmaya kalksak hemen deli damgasını yeriz.

O halde Allah(c.c) kelâmının kastettiği mâna bizim anladığımız gibi değil.

Allah’ı(c.c)anmak sadece Allah(c.c)
demek değildir..!
Allah(c.c) demek vatan ve milletini sevmektir.

Gerektiğinde vatan için tereddütsüz canını vermektir.
Allah(c.c) demek bir yetimin, bir öksüzün elinden tutmaktır.

Allah(c.c) demek muhtaç olana yardımda
bulunmaktır.
Allah(c.c) demek sevmektir, sevilmektir.

Allah(c.c) demek fitneden, fesattan uzak durmaktır.
Allah(c.c) demek vicdan, merhamet sahibi olmaktır.

Allah(c.c) demek yolda yürürken insana zarar vereceğini düşündüğün bir taşı kenara kaldırmaktır.

Allah(c.c) demek ikilikten, gurur kibirden uzak durmaktır.

Allah(c.c) demek sevgidir, saygıdır, tevazûdur.
Allah(c.c) demek zikri kalbe yerleştirmektir.

Allah(c.c) demek negatiflikten kurtulmak, pozitifliğe geçmektir.

Allah(c.c) demek fenâfillâh olup bekâ vadisine ulaşmaktır.
Süleyman Çelebi Hazretleri Mevlid-i Şerifinde:
Her nefeste Allah adın de müdam

Allah adıyla olur
her iş tamam
Sözleriyle her işin ancak Allah(c.c) adıyla sona erdiğini beyân ediyor.

Rumelinde tasarruf ehli (meczup) bir Hikmet baba varmış. Her söylediği söz vücut bulurmuş.
Birgün kendisini mahçup etmek niyetiyle yemeğe davet etmişler.

Çorbanın ardından sofraya tepsi içinde nar gibi kızarmış
bir tavuk getirmişler. Hikmet Baba’yada buyur demişler.

Hikmet baba elini tavuğa uzatırken birden geri çekmiş ve Hikmet Baba’ya damı ölü tavuk demiş. Somuşlar: Hikmet Baba tavuğun ölü olduğunu nasıl anladın.?

Elimi tavuğa götürürken kalbimin zikri durdu.
İşte böyle dostlar. Kalbine zikri kurabilenler gaflete düşmezler..!

Gencin birisi pehlivan olmak için bir usta aramaya başlamış. Sonunda tavsiye ile bir ustaya gelmiş ve pehlivan olmak istediğini söylemiş. Genci tepeden tırnağa süzen usta;

Seni bir şartla çıraklığa kabul ederim demiş.
Yeni doğmuş bir buzağıyı kırk güne kadar şu dağın zirvesine çıkarıp indireceksin.

Çırak, söylendiği gibi buzağıyı kırk güne kadar yukarı çıkarmış indirmiş ve heyecanla ustasına koşmuş. Fakat ustasını yerinde bulamamış.

İki gün sonra buluştuklarında,
usta çırağa vazifeni tamamladığını birde ben göreyim.
Emir üzerine danayı kucağına almak isteyen çırak yerinden zor kaldırmış.

Çünkü buzağı kırk gün zarfında kocaman dana olmuş.
Şimdi ne olacak usta demiş. O da yeniden yine yeni doğmuş bir buzağı alacaksın aynı vazifeyi tekrarlayacaksın.

Zikir her nefes olacak demiştik.
Herkim vazifem bitti diye ara verirse çırağın âkıbetine uğrar.

Yani heran Hakk’tan gafil olmayacaksın..!
Zikir hakkında
bir nebze olsun birşeyler dedik.
Hepsini demeye kalksak bizim bilgimiz kâfi gelmez.

Bilenlerde ömrü boyunca anlatsa hikmetlerini, güzelliklerini bitiremez.
Cenâb-ı Allah cümlemizi zikrin güzelliklerine sahip olan kullarından eylesin.
Nahit Sertdemir