bendeki kitapta pazartesi şu salavatlar salı şu salavatlar diye günlere ayrılmıs .

bu kitabı yazan yazar . bir kuyu görür ama kuyuda su yok yada suyu tasıyacak alet yok . bir kız yanına gelir . ve su taşar . sanırsam yazarın adı süleyman cezuli idi . kız ona der . sen kimsin ve niye sasırdın . ben bu kisiyim der .
kızda ona koskaca alimsin der . adam der ki bu mertebeye nasıl ulastın .
cok salavat okuyarak der .

yazar düsünmektedir hangi salavat diye düsünürken . gece eşi gizlice yataktan ayrılır . benim hatun nereye gidiyor diye takibe koyulur kitabın yazarı . hanımı suyun üzerine yürümeye baslar bir adaya gelir namaz kılar . yanındada bir aslan onu korumaktadır . sonra kadın geri gelir .
adam sanırsam sabah der ki ben seni izledim nasıl bu mertebeye ulastın .
salavat okuyarak der kadın . hangi salavatı okudun der adam .
bunu sana söyleme iznim yok der . sonra sen salavatları topla icinde okudugum salavat varsa ben sana icinde var derim der .

bir salavata gelince . kadın kendini tutamaz ve gülümser . o salavatın kendiside belliidir . ama bir iki eklemeleri vardır . kitapta carsamba günü okunacak salavatlar ın ilk sırası olabilir . kitap yanımda deil şu anda .