Merhaba ben yaklaşık 10 yıldır ara ara azalan çoğalan bir depresyondayım. 1 buçuk yıldır az da olsa zikir dualar okuyorum. Ama ne yaparsam yapayım ya küçük bir etki görüyorum ya da hiç. Yani illa etki görmek için değilde en çok Allah rızası için okuyorum özellikle geçen sene. Geçen sene pek bir etki göremesem de çok şükür huzur yaşıyordum yaşama sevincim biraz gelmeye başlamıştı. Ama hayatımda en ufak bir ilerleme yaşayamadığım için tekrar büyük depresyona girdim. Bu yüzden bu sene esmaları Allah rızası dışında mutlu olma kendimi ve hayatı sevmek için ve birkaç şey için okuyorum. Fakat hiçbir şey olmuyor. Ne yaparsam yapayım kalbimdeki o yumru gitmiyor. Sanki etrafım duvarlarla çevrili çabalarım, ettiğim dualar o duvardan çarpıp tekrar beni buluyormuş gibi geliyor
Kitap okuyorum, dua ediyorum her şeyi yapıyorum ama yaşama sevincim gelmiyor. Beni hayatta tutan Allaha olan inancım ve annem. Yani çok şükür ki inancım var. Yoksa şimdi ölmüştüm. Rabbime tutunuyorum ama sanki benim kaderimde mutsuzluk, kabul olmayan dualar varmış gibi geliyor. Benim hayatım boyunca gerçekten çok istediğim hiçbir duam olmadı. Hani hayırsızdır belki denilir ya mutlu olmakda mı hayırsız. En az 10 yıldır bomboş bir hayatım oldu. Ne birine faydam ne de kendime faydam dokundu. Biliyorum benim hatam. Kimseyi suçlamıyorum. Özgüvensiz, tembel ve hassas olduğum için yıkıldım ben. Fakat ayağa kalkmak istiyorum. Rabbime yalvarıyorum beni ayağa kaldır, ben böyle olmak istemiyorum, faydasız, tembel, özgüvensiz olmak istemiyorum. Allaha layık bir kul olmak, sevmek sevilmek, başarılı olmak istiyorum diye ama kalkamıyorum bir türlü.. Allahım bana birini gönder hatalarımı ve nasıl düzelteceğimi söyleyecek, dualarımın neden olmadığını gibi sorularıma cevap verecek güvenilir birini istiyorum diye dua da ediyorum. İşte o yüzden bir çare olarak buraya yazma gereğinde duydum. Biraz karışık yazdığım için özür dilerim.