Vaktiyle bir padişah, kendisine bir yardımcı bir Vezir bulmaya karar verdi ve böyle kocaman bir kapı yaptırdı. Yaptırdığı kapının ortasına onlarca kilit yaptırdı. Kimi kilit, kimi halka kilit vesaire derken baştan, aşağı her yer kilit doldu ve sonra vezir adaylarını bir, bir buyur etti. İlk giren adama dedi ki sen dedi, benim vezirim olmak istiyorsun değil mi? oda evet dedi. eğer benim Vezirim olmak istiyorsan şu kapıyı anahtar kullanmadan, levye kullanmadan hiç bir alet, edevat kullanmadan açmanı istiyorum dedi. Vezir adayı döndü kapıya baktı dedi ki efendi bu mümkün değil! kaldı ki anahtar bile olsa bu kapıyı açmak saatler sürer. Padişah dedi ki peki sen çık öteki gelsin dedi. Öteki geldi padişah ona da aynısını söyledi. Oda dedi ki efendim anahtar bile olsa tamam,tamam dedi çık öteki gel öteki gel derken hepsi gelmiş en son vezir adayı girmiş içeriye padişah demiş ki sen vezir olmak istiyor musun? Evet dedi,peki dedi eğer vezir olmak istiyorsan şu kapıyı anahtarsız, levyesiz hiç bir alet, edevat kullanmadan açmanı istiyorum. Adam şöyle bakmış kapıya bakmış, bakmış, bakmış durmuş biraz dönmüş ve demiş ki padişaha devletli sultanım aslında aklım derki bu kapı böyle açmaya açılmaz lakin bize itmek düşer demiş. Elini şöyle kapıya uzatıp hafif dokununca böyle ittiğinde kapının açılıverdiğini aslında bu kilitlerin hiçbirinin kapalı olmadığını görmüş. Bütün kilitler açık ve adam Vezir olmuş.