Köyün tek çeşmesi başında üç kadın sıraya girmiş kaplarına su doldurmaktaymış. Kadınlar aralarında çene çalarken yanlarına yaşlı bir adam yaklaşmış ve kadınların konuştuklarıyla yakından ilgilenmiş.

Birinci kadın şöyle demiş” Benim bir oğlum var. Becerikli mi becerikli, yetenekli mi yetenekli. Örnek bir delikanlıdır o.”

İkinci kadın ”Benim de bir oğlum var. Bülbül gibi şakır, sesi insanlara gözyaşı döktürür.”

Üçüncü kadın ise oğlu hakkında hiçbir şey söyleyememiş.

Kadınlar serçe parmağı kalınlığında akan çeşmeden kaplarını zorlukla doldurduktan sonra oradan uzaklaşmaya hazırlanırken, birinci kadının oğlu görünüp mükemmel bir takla atmış.

Annesi “Jimnastik gösterileri de yapabilir.” diyerek oğlunu pohpohlamış.

Derken ikinci oğul gelmiş. O kadar güzel, o kadar güzel, o kadar yanık bir türkü söylemiş ki, dinleyenler hayranlıklarından dona kalmış.

En son üçüncü kadınım oğlu onlara yaklaşmış. İlk ikisinin aksine hiçbir şey yapmamış, sadece annesine koşmuş ve su kabını onun elinden alarak kendisi taşımış.

Bundan sonra üç kadın yaşlı adama sormuşlar. “İşte oğullarımızı gördünüz değil mi?”

İhtiyar şöyle cevap vermiş. “Ben sadece bir tek oğul gördüm. Annesinin elinden suyu taşıyan oğul.”