«YÂ KARİBE’L MÜCÎBÜL MÜDANÎ DUNE KÜLLİ ŞEY’İN KURBEHÜ»

Esmai İlâhîyeden bir ism-i şerif de «El Azma» dir. Pek azametli demektir. Yani Cenâb-ı Hazreti Vacibül vücud; celâl-ı azamet ve kahrı galebei kudret sahibi bir azim vücibittâzimdir. Ecsam-ı icramdan (yer kaplayan cisimlerden) değüdir ki; göz ile görülsün ve makûlat-dan (akıl Ue büinen) değüdir ki; akıl idrâk eylesin. İlim olmadan akim idrâki yetersizdir. Mânâsı:Ey azim vâcibittâzim! Kendi şâm azameti ulûhiyetinf hakk tazim üe senayı azim sahibi şâm büyük Allah’sın. Ve senaî izzet sahibi ulu Sübhan. Ve ey Senâi mecid şeref sahibi hallâk-ı cihan. Ve ey senâi kib-riya sahibi kerim üısan. Zât’en ve sıfaten ve fiilen kemâli izzetin ki; ezelen ve ebeden zül (gölge) arız olmaz. Havass ve Esrarı :Cenâb-ı Şeyhül Ekber Muhiddüı Arabi (K.S.) Hazretleri buyurur:

• Bir kimse bu şerefli ismi ve bu na’atı Hudayı(115) Kitabı Şerhi Çehl nam kerimin günde 700 kere zikrine devam edici olsa; enva-n azameti celâl hakk ve mecd şerefi kibriyai mutlak kalbinin aynasına ışık salıp parıldatır.

• Eğer riyazeti kânüle üe 40 gün halvetde olup günde 10.000 kere zikir etse; bu şerefli ismin ve bu zikri azimin (bu büyük zikrin) ruhaniyeti icabet eder. Gönlünde haşyetullah (Allah korkusu) sabit olduğundan başka korkuların hepsi gider.

• Bir kimse seyyiatı azime (büyük suça) ve günahı kebireye (büyük günaha) mürtekib olmuş olup kâbüi gufran (af) olmak murad etse; bu şerefli isme tevessül edip afüv ve mağfiret olmağa niyetle zikir etse; Allahü azimüşşân fazlasıyla büyük ve küçük günahlarım affeder.

• Bir kimseye padişah veya bir vali hışım ve ga-zab edip o hatırlardan korkan kimse bu şerefli ismi 12 kere zikir edip yüzüne karşı üfürsün. Karşısına vardığında gazabı hilm’e tebeddül eder.

• Bir kimse siyaset edilecek (asılacak) olsa; bu şerefli ismin zikrine meşgul olsun. O siyasetden ve diğer tehlikelerden selâmet bulur.

• Yahut gazab olunmuş bir kimsenin selâmeti için bir başka kimse niyet edip bu şerefli ismi zikrederse o gazab olunan kimse selâmete erişir. Allah Teâlâ’-nın fazlıyla (116).

• Bu tsm-i şerifi bîr kimse ne niyetle okursa o niyeti hasıl olur. Okunmalı ve yanında taşımalıdır.