Bir insan artık yaşamdan zevk almıyorsa ve önceden uğruna yaşayabilecek değerleri artık yeterli bulamayıp değer verdiği bir takım objeler değerini bir insan için yitirdiyse insan ne yapmalı? Baudelaire'nin de dediği gibi "Aşka, dürüstlük katılan saçmalık" insanın yaşadığı toplumda misyon olarak benimsenmişse ve insan bunun için aşık olduğu kişiye toplum baskısından açılamıyorsa, sürekli olarak bir korku, toplumun etkisiyle reddedilme korkusu yaşıyorsa bu yaşamı artık değerli bulamayan bir insan için yaşamının son demleri olabilir mi? İnsan anlam yüklediği ve değer verdiği objelere ulaşamıyorsa ya da bu imkansız gibi bir durumsa bu insan ne yapmalı?