İmam Gazali Hazretleri yurdundan, yuvasından, anasından ve babasından ayrılarak ilim tahsili için uzak yerlere gitmiş. Yıllarca ilim tahsil ettikten sonra memleketine dönmek için, onca yıldır okuduğu kitaplarını, not tuttuğu defterlerinide bir deveye yükleyerek, memleketine giden bir kervana da katılarak yola koyulmuş.

Yolda eşkiyalar kervanın yolunu keserler. Eşkiyaların aradığı para ve kıymetli şeylerdir. Yolculardan genç yaşlı, zengin fakir demeden azını çoğunu armadan işlerine yarayacak ne varsa almışlar. Sıra İmam Gazali'ye geldiğinde devesinde bulunan kitap ve defterleride almak isterler. İmam Gazali Hazretleri yalvarmaya başlar:

- Ne olur onları almayın. Ben onları senelerimi vererek elde ettim. Onlar sayesinde ilim sahibi oldum. Zaten sizin işinize de yaramaz.

Eşkiya reisi gülerek derki:

- Sen nasıl ilim sahibisin ki, elinden defterlerin alındığı zaman sende ilim namına bir şey kalmıyor.

Böyle söyler ve onun ders notlarını geri verdirir.

Fakat, eşkiya reisinin bu sözleri İmam Gazali'ye çok tesir eder ve bundan sonra okuduğu ilimleri defterlere değil, zihnine yerleştirir ve bütün dünyanın tanıdığı İmam Gazali olur.