Alıntı:
Altuni Nickli Üyeden Alıntı
Merhabalar,bu fromda trol arkadaşlarının gazabına uğrayıp ateizmi destekler nitelikte sorularda sormuştum.Bilenler bilir.
Lakin esasında hiç bir zaman Allahın varlığını reddetmedim.İmanımda çok büyük şüphelerde oldu.Ancak bu şüphelerimin temel sebepleri; 1) SUBJEKTİF BİLİM VE BİLİMİ İNANÇ KARŞITI GÖSTEREN YAKLAŞIMLAR 2)TARİKATLARDA OLUŞAN YOLSUZLUK VE SAPKINLIKLAR,PEYGAMBEYRDEN FAZLA KERAMET SAHİBİ ŞEYHLER ,SORGULAMAYI HARAM SAYAN YAKLAŞIMLAR OLDUKÇA ETKİLİ OLDU.
Arada namaz kılıyorum ancak aklıma bir soru takılıyor kendimi onu araştırıken şüphe içerisinde buluyorum .Bazen kendi kendime diyorum;Acaba gerçekten tanrı yok mu?Hepimiz çoklu evrenler modeline göre milyarlarca evrenden birinin milyarlarca güneş sisteminden sadece birinde canlılık oluşmuş bu gayet olası bir durum yani bunda olağan üstülüğün olmadığı belli.
Sonra diyorum acaba lise döneminde ergenken sevdiğim kız bana baksın diye okuduğum celpler mi beni imanımdan etti.Allah rızası için bu kardeşinin yaşadıklarını yaşayan var mı?Yada yardım edecek bir Allah'ın kulu .Bakım vs yapılsa ne olduğu anlaşılır mı? (BAKIN PSİKOLOJİK BİR DURUM DEĞİL BU EMİN OLUN BİRGÜN ALLAH'A ibadet ederken öbür gün TANRI'nın olamayacağını düşünüyorum.)
|
İman dağlar kadar günahı kaldırır ama zerree kadar şüpheyi kaldırmaz . Bu hayatın zaten imtihanın ana konusu " inanmaktır " gök yarılıp perdeler kalkınca gördüklerinden sonra iman birşeye fayda etmez . Burda temel olan şey aklını kullanmak . Aklını kullanarak doğruya ulaşmak . Tabi doğruya ulaşmak isterken: Ayetler ve hadisler , var olma sebebimiz gibi birçok kaynağıda göz önünde bulundurursan kafandaki bir çok soru işareti yerini mantıklı cevaplara bırakır