Müslümanların başına gelen felakete sadece münafıklar sevinir. Hayat her gün aynı şartlarla sürmez. İmtihanda bazen kolay sorular çıkar yani kolay günler olur, bazen de zor sorular çıkar yani zor günler olur.

İslam dini diğerkamlık/din kardeşini düşünme, onun empatisini yapma, kendini onun yerine koyma dinidir. Komşun ağlıyorsa sen gülemezsin. Arkadaşının derdi varken ona şaka yapamazsın. Bir kişi iflas etmişse buna sevinemezsin.

Hayat bazen çetin olur. Savaşlar olur, kargaşalar olur, fiyatlar yükselir, ekonomik krizler olur, sel olur, deprem olur, tüm toplumu etkileyen büyük olaylar olur. Bu gibi durumlarda ellerini ovuşturup sevinenler sakın ben müminim diye ortalıkta dolaşmasın! Müminlerin sıkıntılar çektiği zamanda sevinenler sadece münafıklardır.

Münafıkların toplumsal olaylarda iki net tavrı vardır. Müminler rahat günler yaşarken buna üzülürler. Müminler güçlü iken bunu kabullenmezler. Müminler terfi ederken çekemezler. Müminler kazanınca onlar kaybederler. Yani münafıklar, sevinçlerini de üzüntülerini de müminlere göre ayarlarlar. Müminlere bir güzellik dokununca üzülürler, bir musibet dokununca da sevinirler.

Rabbimiz şöyle buyurmuştur: "Başınıza bir kötülük gelse, ona sevinirler."

(Âli İmrân Sûresi 120)