Havas Okulu - Tekil Mesaj gösterimi - Alnımın Ortasında Tarifsiz Titreşim Ve Düşüncelerim
Tekil Mesaj gösterimi
  #6  
Alt 30.09.23, 13:35
Talin Talin isimli Üye şimdilik offline konumundadır
 
Üyelik tarihi: 21.09.23
Bulunduğu yer: İstanbul
Mesajlar: 296
Etiketlendiği Mesaj: 62 Mesaj
Etiketlendiği Konu: 0 Konu
Standart

Alıntı:
Batuhan3459 Nickli Üyeden Alıntı Mesajı göster
Selam Aleyküm iyi forumlar sağlıklı huzurlu günler dilerim.

Konuyu yanlış yere açtıysam affola.

Son zamanlarda yaşadığım olaylardan bahsetmek istiyorum neyin nesidir çözemiyorum.

Örnek verecek olursam sabah kendi kendime bi olay düşünüyorum mesela finansal durumum daha çok artsada birine yardım eli uzatsam diyorum akşam oluyor biriyle sohbet ederken bu düşündüğüm şeyin konusunu açılıyor birden bire. Tabi ki örnek verdim konuyu çok farklı şeyler düşünüyorum bi anda karşımda ki insan saatler önce o düşündüğüm şeylerden bahsetmeye başlıyor bu durum böyle gittikçe endişelenmeye başladım daha doğrusu endişelenmelimiyim anlamadım.

Diğer bir husus ise bazen anlımın tam ortasına kaş ortasının bi tık üst kısmı sanki biri üflüyor mu desem böyle çok değişik bişey oluyor bişeyler toplanıyor toplanıp çok hafif uyuşuyor gibi oluyor sonra gidiyor. Bu enerji olaylarıyla bi ilgisi var mıdır.

Diğer husus ise iç sesimle çok konuşuyorum sanki karşımda biri varda resmen sohbet ediyorum gibi oluyorum çok nadir zamanlarda kendi adımı duyuyorum biri ismimle sesleniyor gibi oluyor ama devamı yok yani o sesle konusmuyorum.

Genel olarak bir kişiyle tanıştığımda resmen çok acayip ama onun nasıl biri olduğunu yoğun olarak hissedebiliyorum. Karşımda ki insanla sohbet ederken sanki bana ne söyleyeceğini önceden biliyormuşum gibi düşünüyorum ve çok enterasan bi şekilde düşündüğüm şeyleri söylüyor. bu tabi hep olmuyor sanki hislerim bi anda tavan mı yapıyor desem bi farklı hissediyorum anlam veremediğim şeyler yaşıyorum bazen. Bunların bi açıklaması var mıdır yoksa psikolojik olarak rahatsız mıyım
Senin yaşadığının benzerini ben de yaşıyorum. Mesela Hatay, Maraş depremi olmadan bir hafta önce başladım, kendi kendime dedim ki büyük bir deprem olacak. 2 gün kala komşu geldi. Nasılsın diye sordu, iyi ki geldin, kendimi iyi hissetmiyorum çünkü kafamda sürekli deprem olacak düşüncesi geçiyor dedim. 2 gün sonra komşu beni aradı. Depremi nasıl da bildin diye.
1999 da İstanbul depreminde de aynı hisleri yaşamıştım.
Birine bişeyler soracaktım daha ağzımı açmadan soracağım soruların cevabını tek tek söylemeye başladı.
Hiç tanımadığım bir akrabam vardı, bu yaşa kadar görmemişim, bu yaştan sonra da imkansız dedim. 1 saat sonra telefon geldi. O akrabam bulunduğum şehre belki 20 kişiyle gelip tanışma durumumuz oldu.
Ben dedelerimin mezarını hiç ziyaret etmemiştim ama iki yıl boyunca aklımdaydı. Uzun bir yolculuk sonrası kabre vardım. Eyvah dedim ne tarafta acaba mezarları, babama da sormadan geldim. Azcık yukarı doğru gideyim sonra aşağı doğru iner mezar taşlarını okuyarak ararım diye düşündüm. Mezarlığın ortasına gelince arkadan bir mezar taşını tuttum, bu kim acaba diye eğilip baktığımda dedemin mezarı olduğunu gördğm. Rabbim bana aratmadan elimle koymuş gibi buldurdu. Ama yolculuk niyetim gerçekten dirilerden çok mezar ziyareti yapmaktı. Hangi bir olayı anlatsam ki, bunu ne danışacak ne de soracak kimsem olmadı. Devamlı okuduğum zikir, Tevbe suresinin son ayetidir.
Alıntı ile Cevapla
 

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147