firatbtw Nickli Üyeden Alıntı

Bu konuda haklısınız. İnsan sürekli arkadaş çevresinde küçük görülünce karakteri o oluyor ve gittiği girdiği her ortamda kendini öyle yansıtıyor veya öyle davranışlar sergiliyor halbu ki kişi öyle olmadığı halde bunlar yaşanıyor. Aynı şekilde kısmet olayında da bu böyle. Geçmişimde çok fazla kızla sohbet ettiğimde "ya bize senin için böyle böyle dediler sen halbuki hiç öyle değilmişsin" bana hiç yakışmayacak laflar yapıştırmışlar hayatımda duymadığım laflar işittim hiç tnaımadığım insanlardan ve hayatım bu lafları duymakla geçti meğersem arkamdan hep kötü konuşulmuş ve ezik gösterilmişim. Dediğiniz gibi karakterime oturmuş bu benzetmeyi kabul etmişimde bana hep öyle bakılıyormuş gibi hissediyorum. Bunu hayatımın her dakikasında yaşadım hangi ortama girersem gireyim hep bunu yaşattılar hiç kurtulamadım bu tür insanlardan. Benim anlamadığım daha önce çok sıkı tanıştığınız sohbet ettiğimiz abi/kardeş dediğimiz insanların benim için hızlı düşünceleri değişmesi bile beni çok etkiler baksan hiçbir şey yapmamışımdır neyse en sonunda pes ettim tek dostumun Yüce Mevlam olduğunu anladım ama insanız işte her ne kadar öyle desekte bu dünyada insanın yüzü gülsün istiyoruz ama en nihayetinde gülmüyor neyse ki sırtımız hep güvenilir olan yüce mevlamda. Belki bu durumda hiç kurtulamayacağım ama belli mi olur bir bakarsın düzeliverir. Dediklerinizi araştıracağım teşekkürler.