Korku Gecesi konumun 8.bölümü fakat David Tennant yerine ' 'Hard Cash '' filminden bir kare ile açılış yapmak istedim herneyse bugünkü konumuz : Korku Hikayeleri. Benimle yasayan biri var

Size anlatacagim bu olay, üniversiteye hazirlandigim yillarda basimdan geçen maceralardan sadece bir tanesi. Geceleri çalismak bana daha cazip gelirdi hep. Bu yüzden en erken saat 04:00' te yatardim. Bir gece ablamla ayni odayi paylasmak zorunda kalmistim (ablamin odasina kartonpiyer yapiliyordu). Ablam her zamanki gibi erkenden uyudu. O gece tarih çalisiyordum ve öyle bir kaptirmisim ki yaklasik 4 konu birden bitirmistim. Test kitabi almak için yandaki kitaplarimin oldugu kütüphaneye gittim ve birkaç test aldiktan sonra odaya döndüm. Geldigimde kitaplarin sayfalari karismis, kalemler yere düsmüs ve en korkutucu olani ise test cevaplarini yazdigim kagita neredeyse okunmayacak kadar silik bir yaziyla "Beni hatirladin mi?" yazilmisti. Biran kalakaldim, ablama baktim misil misil uyuyordu. Ablamin yanina yaklastim hafifçe sirkeledim ve olanlari anlattim. Uykuya düskün biri oldugu için gözlerini bile açmadan dinledi ve "Saçmalama yat artik, uykun gelmis senin" dedi ve yatti. Biran hak verdim, dislerimi firçalamak için tuvalete gittim. Iiçime bir korku düsmüstü birkere aceleyle dislerimi firçaladim odaya geri döndüm. Aman Allah'im aglamakli oldum bilgisayarim açikti, daha dogrusu açilmisti ve o yazinin yazildigi kagitin üstünde tatil resimlerimden biri duruyordu. Altinda ise "Simdi bir daha düsün beni hatirladin mi?" yaziyordu. Erkeklik yoktu artik aglamaya basladim ablami kuvvetlice sallayarak uyandirdim ama biryandan da agliyordum. Çünkü o resmin çekildigi yaz, fazla samimi olmadigim ama çok iyi tanidigim bir arkadasim trafik kazasinda ölmüstü. Hiçkira hiçkira agliyordum sinava bagli olarak içimdeki stressde patlak vermeye basladi ve . Aradan 30-35 dk. falan geçmisti annem ve babam gelmis basucumda duruyorlardi. Gözlerime baktilar birer öpücük attiktan sonra isiklari kapatip gittiler. Ablam seslendi "Iyimisin?", evet dedim ve oda yatti ama ne mümkün ki ben uyuyayim. Sabaha kadar asker gibi uyanik olacaktim. Saatler geçti sabah ezanini duyuyordum. En büyük korkudur aslinda benim için sabah ezani. O muhtesem sessizlikte Müezzinden çikan ilk ses yüregimi hoplatir hep. Uyuya kalmisim sonra, o gün ders çalismadim ki bunun yaninda dershaneyede gitmedim zaten. Gece olmustu yine ders çalismiyordum, sadece oturuyordum ve tv seyrediyordum. Uyuya kalmisim, rüyamda Cem'i (ölen arkadasim) görüyordum, bana sitem ediyordu ve neden mektup yazmiyorsun, bana tatil resimlerinden yolla gibi seyler fisildiyordu. Kan ter içinde uyandim. Birseyleri anlamak isitiyordum ama kafayi yemek üzereydim. Sonra bitti, kesildi ama geçici bir süreymis. Su an 27 yasindayim yalniz yasiyorum, sabahlari kalktigimda bazi resimlerimi yerlerde buluyorum. Benimle yasayan biri var. Belkide su an sizler gibi yazdiklarimida okuyor.


Kahve içmeye gelen cin



ben 18 yasinda bir kizim bu olay bana yaklasik 1 sene once arkadasim tarafindan anlatildi. arkadasim yatili okulda kalan bir kiz. biz hep cin olaylarini konustugumuz zamanlar inanmaz ve hep alay ederdi... yine okulda kaldiklari zaman cinlerden bahsediolarmis ve bu kiz yine alay etmeye baslamis gulup gecmis... daha sonra yatmislar kiz tam uyudugu zaman bir ses duymus cinin sesini yani cin ona demiski ''sen simdi bana inanmioyormusun? ''kiz da gulup ''evet inanmiyorum sana''demis. Cin buna yarin sen evine gittigin zaman saat 12 de sana kahve icmeye gelicem demis (kiz hafta sonlari evine gidiyormus) kiz gel bekliyorum demis. ertesi gun oldugunda kiz evine gitmis... o gece evde ailesi yokmus ve evde yalniz kalmak zorundaymis saat ilerledikce kiz korkmaya baslamis saat 12 yi vurdugu zaman kapi calmis birden bire kiz irkilmis ve tereddute dusmus kapiyi acsammi acmassami diye dusunurken kapi israrla diretiyormus ve birden bire bir ses gelmis o ses teyzesinin sesiymis kiz gulmus ve kapiyi acmis gelen gercektende teyzesiymis.kiz hayrola teyze neden geldin bu saatte diye sormus ve teyzesi ona onu osledigini soylemis biraz oturup konusmuslar... ve birden teyzesi kizdan kahve istemis kiz biraz saskin bi ifadeyle mutfagin yolunu tutmus ve kahveyi pisirmis ama suphelenmemis yinede hem inanmadigindan hemde teyzesi oldugu icin. sonra teyzesi kahvesini icip gitmis tabii kizin supheleride yok olmus bi anda aradan zaman gectikden sonra telefon calmis birden arayan polismis ona teyzesinin oldugunu haber vermisler saat kacta diye sordugunda 12 oldugunu soylemisler. kiz bunu duyar duymaz aklini yitirmis ve su anda hala pisikolojik tedavi goruyor ve en onemlisi cinlere inaniyor!!!


Hersey gercekti



Girisi cekici kelimelerle yapmak isterdim ama aklimda sadece anim oldugu icin beklenilen bir giris yapamadim. Sizlere aktarmak istedigim bir olay var. Bunlari gozunuzde bire bir canlandirirsaniz sevinirim.

Bundan 4 sene evvel,daha once olamayan, aklima bile gelemeyecek seyler olmaya basladi. Gece uyuyor vaziyetteyken bir anda yukselmeye basladigimi hissediyordum. Arkama donup baktigim zaman kendi vucudumu hala uyuyor goruyor ve yoldan gecen arabalarin sesini duyuyordum. Ardindan bir serinlik yavas yavas vucudumu dolasiyordu. Evde dolanmaya devam ediyordum. Ilk defa basima geldigi icin irkilip,uyandim. Bu ilk olayda kendimi kontrol edememistim, ama daha sonrakilerde kontrolu yavas yavas elime gecirdim. Aradan 2 gun gecmedi, olay ikinci bir defa daha oldu. Kendimi kontrol etmeye calisiyordum. Ilk seferde oldugu gibi kendimi ve annemi uyuyor goruyordum. Daha sonra abim geliyordu aklima ve manyak gibi bir serinlik hissediyordum. Sanki her yerim buzla kapliymis gibi. Ardindan bu soguklugu unuttum, abim gozumun onune geldi. Onun yattigi odayi goruyordum. Odasini dikkatle incelemeye basladim. Bu sirada vucudumdaki sogukluk tekrar geri geldi. Dayanilamayacak bir seviyeye geldi. Artik dayanamiyordum ve uyandim. Parmaklarima baktigimda ,parmaklarim mosmordu. Ertesi sabah abimi aradim ve odasini tek tek tarif etmeye basladim. Abim sasirdi ve “Bunlari nereden biliyorsun?” dedi. Ben de ona sonra aciklayacagimi soyledim. Bu olaydan sonra Ankara’ya gittigimi ve gercekten bedenimden ayrildigimi anladim. Ama en onemlisi, bundan 1 gun sonra oldu. Uctugumu hissediyordum ve oturdugumuz apartmani yukardan goruyordum. Bir anda uyandim ve kendimi evimizin dis kapisinin onunde,yattigim giysilerle buldum. Kendime gelmeden evin ziline bastim. Icerden ahsap kapinin sesi ve demir kapinin surgu sesi bir anda beni hayrete dusurdu. Uyurgezer olarak disariya cikabilecegim aklima geldi. Ahsap kapi neyse ama demir kapinin surgusunu disardana asla kapatamazdim. Annem kapiyi acinca sok oldu. Disariya nasil ciktigimi sordu. Verdigim cevap sadece “Bilmiyorum” oldu. Gittim yatagima yattim. Ama ne kadar korksam da bu dolasmalarin yerini hicbir sey dolduramazdi.Ya karabasan, ya da baska birsey



Size anlatacagim bu olay hem benim hemde abimin basindan bir kac kez gecmis bir olaydir. Adimi yazdim ben su an Kastamonu'dayim ve Kastamonu kucuk bir sehir oldugu icin cevrem genistir en azindan babami bir cok kisi tanir. Ayrica ben Kastamonu Mustafa Kaya Anadolu Lisesi mezunuyum daha oncede Bolu Izzet Baysal Anadolu Lisesindeydim. Ve su an 19 yasindayim.

Bu tur bir olay en son yaklasik 3 hafta once basima geldi ama fazla uzun surmedi.

Bu konuda yasadigim ve hatirladigim en iyi olayi sanirim 95-96 egitim ogretim yilindaydi ve ben Bolu I.B. Anadolu Lisesi 8/C sinifindaydim ve ben bu olayi bir kac arkadasima anlattim ama kimse bana pek inanmadi..

Gelelim yasadigim olaya;

o zamanlar Ramazan ayindaydik o siralar gastrit hastasi oldugum icin sahura o gunlerde annem beni kaldirmiyordu. Ve yasadiklarimi dakikasi dakikasina hatirliyorum.

Sahur vaktiydi salondan isik geliyordu ve annemin sahura kalktigini anlamistim yatagim karsisinda yatan abimi gordum bana sirti donuk bir sekilde yatiyordu. Bir an ustumde sanki bir agirlik cokmus gibiydi kesinlikle ne kipirdiyabiliyor nede sesimi cikartabiliyordum. Sadece gozlerimi hareket ettirebiliyordum ve bir an elime baktim ama yinede kipirdatamiyordum. Agzimi jkapatmaya calisiyordumki biraz zorlandigimi hissettim kendimi iyice zorladigimda ise kapatabilmistim. Ama sanki gercekten agzimda bir hava akimi gibi birsey hissettim. Bu ayni iki miknatisin ayni kutuplarini birbirne dogru ittiriken ki etki gibiydi. Belki bu size cok sacma ve komik gelecek ama gercektende boyleydi. Bu olay yasadigim en uzun ve en zorlu halk deyimiyle karabasan olayiydi.

Ama belkide herkesin sandigi gibi karabasandiye birsey olmayabilir belki insanlarin yatarken tibben gecici olarak hareket etmelerini engelyyen birsey olabilir. Ama ben bunu sanmiyorum cunku ben herseyi gorebiliyordum ama kesinlikle ne hareket edebiliyor nede sesimi cikartabiliyordum.