Havas Okulu - Tekil Mesaj gösterimi - Hiç kimsenin kalbini incitmeyin!
Tekil Mesaj gösterimi
  #1  
Alt 18.05.17, 22:43
SiLence SiLence isimli Üye şimdilik offline konumundadır
Daimi Üye
 
Üyelik tarihi: 21.12.16
Mesajlar: 10,563
Etiketlendiği Mesaj: 1583 Mesaj
Etiketlendiği Konu: 0 Konu
Standart Hiç kimsenin kalbini incitmeyin!




Hikmet ehli zatlar buyuruyor ki:
Silsile-i âliye büyüklerinden Seyyid Abdullah-ı Dehlevi hazretleri buyuruyor ki: (Bizi sevene, yolumuzu sevene, bu büyükleri sevene, - Allahü âlem - kabir azabı olmaz.)

O büyüklerin tahmini konuşmaları, “Allahü âlem” demeleri, öyle zannediyorum demeleri, belki demeleri katiyet ifade eder, muhakkak manasındadır; çünkü onlar mutlak böyle demezler, avamın anlayışı sebebiyle belki derler, bir açık bırakırlar. Büyük kerametlerden üçü şudur:
1- Bu büyükleri tanımak,
2- Onları sevmek,
3- Onların yolunda gitmek.

Bu yol, insanları incitmemek yoludur. Tasavvuf, Allah’ın kullarını incitmemektir. Seyyid Abdülhakim Arvasi hazretlerinin vasiyetnamesinin son satırında, (Hiç kimsenin kalbini incitmeyin!) buyuruyor.

Çölde bir köle yaşar. Bu bir gün susamış. Orası senin, burası benim derken, her tarafa gidiyor, en nihayet bir pınara rastlıyor. Pınardan bir su içiyor, şeker gibi, gayet güzel. Bu güzel su bizim halifeye uygundur diyor. Alıyor testisini, suyu dolduruyor, beş günlük yola, Bağdat’a gidiyor, halifeye çok sevdiği sudan verecek. İnsanoğlu, sevdiği şeyin, sevdikleri tarafından da içilmesini, yenilmesini sever. Güzel bir şey duyduğu zaman bunu mutlaka sevdiklerine de söylemek ister. Bu köle de almış testiyi, gelmiş Bağdat’a. Tam Bağdat’a girerken, Halife Memun da Bağdat’a girmek üzere. Halifeyi görünce hemen yanına gidip der ki:
— Halifem, vallahi seni arıyorum.
— Hayırdır inşallah ne var?
— Ben pınardan bir su içtim, şeker gibi, o suyu size getirdim, hele bir için bakın, ne kadar güzel.

Halife testiyi alıyor ki, su kaynamış, içi yosunlaşmış, her şey var ama garip severek getirmiş. Ne yapsın, Bismillahirrahmanirrahim diyor, gözünü kapatıyor, burnunu tıkıyor, suyu içiyor. Soruyor köle:
— Nasıl halifem?
— Hayatımda böyle su içmedim. Sana çok teşekkür ediyorum.

Köle çok sevinir. Halife de ona bir kese altın hediye eder. Köle ayrılıp gittikten sonra, Halife der ki:
— Kimse içmeden şu suyu dökün!
— Ama efendim siz nasıl içtiniz?
— Ne yapayım, bizim dinimiz insanları incitmemek dinidir. Onu üzmemek için, kalbini kırmamak için kendimi mahvettim, o suyu içmek zorunda kaldım..
__________________
Kaybettiklerim arasında en çok kendimi özledim, oysa ne güzel gülerdim..
Alıntı ile Cevapla
 

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147