Muhammed b. Ka"b El-Kurayziden

[Hadimul Haremeyn]

“Bir gün Ömer bin Hattab (ra)oturuyordu. O sırada yanından bir adam geçti
Ya Emire’l-Müminin! Bu adamı tanıyor musun? Diye sordular
Ömer (ra):
- Tanımıyorum kimdir? Dedi
- Cinlerden olan gözcüsünün kendisine Resulullah’ın Peygamberlik haberini verdiği Suad bin Garib’tir dediler. Ömer:
-Öyleyse ona söyleyin de yanıma gelsin dedi Adam gelince:
-Sen Suad bin Garib misin? Diye sordu. Adam:
- Evet dedi Ömer:
-Sen hala kahinlik yapıyor musun? dedi. Adam öfkelendi ve :
-Ya Emire’l-Müminin müslüman olduğumdan beri hiç kimse bana bunu sormadı diye karşılık verdi. Ömer:
-Subhanallah! Seni cahiliyet devrinde kahinlik yapman bizim putlara tapmamızdan daha çirkin bir şey midir? Senin gözcün sana Resulullah’ın çıkışı hakkında ne söyledi? Bana söyler misin? Dedi Adam:
-Evet Ya Emire’l-Müminin! Bir gece ben uyku ile uyanıklık arasında idim. Benim gözcüm gelip ayağıyla beni dürttü ve:
-Ey Suad bin Garib! Kalk beni dinle ve eğer anlayışlı isen kulak ver! Lüey b.Galib oğullarından bir Peygamber gönderilmiştir.İnsanları Allah’a imana ve ona ibadet etmeye çağırıyor dedikten sonra devamla:
-Cinlerin bu peygamberi aramak üzere develere binip doğru yolu bulmak için Mekke yolunu tutmalarına hayret ediyorum. Cinlerin doğru sözlüsü yalancıları gibi değildir. Sen de kalk Haşim oğullarından bu seçkin adamın yanına git mealinde bir şiir okudu
Ona:
-Bırak uyuyayım dünden beri uykusuzum dedim.
Paragraf ertesi gece tekrar gelip ayağıyla bana dürttü ve:
-Ey Süvad bin Ğarib! Kalk beni dinle ve eğer anlayışlı isen bana kulakver. Lüey bin Galib oğullarından halkı Allah’a ibadete çağıran bir peygamber gönderilmiştir dedi ve ondan sonra:
-Cinlere cinlerin şaşkına dönmelerine ve doğru yolu bulmak için beyaz develere binip Mekke’nin yolunu tutmalarına hayret ediyorum. Cinlerin inananları inkar edenleri gibi değildir. Sende kalk ve Haşim oğullarından Mekke’nin tümsek ve taşlı yerinde oturan o seçkin adamın yanına git mealinde bir şiir okudu. Ben yine:
-Beni bırak dünden beri uykusuzum dedim. Üçüncü gece yine gelip ayağıyla beni dürttü ve:
-Ey Süvad bin Ğarib! Kalk beni dinle ve eğer anlayışlı isen bana kulak ver. Lüey bin Galib oğullarından halkı Allah’a ibadet etmeye çağıran bir peygamber gönderilmiştir dedikten sonra:
- Cinlere cinlerin araştırmalarına ve beyaz develerin sırtında doğru yolu bulmak için Mekke’nin yolunu tutmalarına hayret ediyorum. Cinlerin iyileri kötüleri gibi değildir. Sende kalk ve Haşim oğullarından o seçkin adamın yanına git gözlerinle onu gör! mealinde bir şiir okudu. Bunun üzerine kalktım. Bu bir imtihandır Allah beni deniyor diyerek yola çıktım. Mekke şehrine vardığım zaman Resulullah ashabı arasında oturuyordu. Ona yaklaşıp:
-Ya Resulallah! Beni dinle dedim.
-Söyle dedi. Üç gecedir derin uykuda iken gözcüm olan cin gelip bana: Lüey bin Galib oğullarından bir peygamber gönderildi diyor. Yemin ederim ki yalan söylemiyorum. Onun bu sözü üzerine ben toparlanıp yola çıktım Rahvan develerin develerin sırtında düzlükleri geçerek yanına geldim Şahitlik ederim ki Allah’tan başka ilah yoktur ve senin dediklerin doğrudur Ey temiz olan sülalenin evladı! Peygamberler içinde Allah’a en yakın olanı sensin Ey yeryüzünde yürüyenlerin en iyisi! Her ne kadar benim saçlarım kötü yollarda ağarmış ise de şimdiden sonra da bana iyiliği öğret ve hiçbir şefaatçinin Ğarib oğlu Süvad’a sahip çıkamayacağı günde bana şefaatçi ol mealinde bir şiir okudum Bunun üzerine gerek Resulllah gerek ashabı o kadar sevindiler ki yüzlerinde bunu gördüm dedi
Bunun üzerine Ömer (ra) yerinden fırlayıp onu kucakladı ve :
-İşte senden bunudinlemek istiyordum. Senin gözcün yine sana geliyor mu? Dedi Süvad:
-Kur’an-ı Kerim’i okumaya başladığım günden beri bana gelmedi. Zaten ben de cinin bana gelmesini istemiyorum Zira Kur’an-ı Kerim’in bana verdiği bilgiler; cinlerin bana verdiklerinden daha gerçektir (El-Bidaye c2s332)