Bizler, cehalet ve sorumsuzluğumuz ile, bazen bir şeyler yaparız.
Bize göre, olması gereken, gerekli, önemli, tamda ihtiyacımız olana “odaklanarak “, ısrarla, içine biraz haset, biraz umut, biraz başkasında olana sahip olma isteği” katarak..
Adına dua deriz.
Sonucunu görmek için sabırsızca bekleyerek.
Evrenin hiyerarşisi, düzeni, planı ve ilahi olanın “ol” emrinin içinde şekillenmesini beklediğimiz, bu sonuç umduğumuz gibi olmaz, ya da hiç olmaz.
Yine de yaptığımız hiç bir şey boşa gitmez.
Yaydığımız enerji, okuduğumuz duaların harflerinden yayılan titreşimler, o dileğin bekleyişindeki sükut, teslimiyet, umut bir gün gelir, hiç edemediğimiz bir duanın içinden geçerek yaşamımızda varolur.
Eğer, mucizeleri okuyabilen biri isen, bunu farkedersin.
Hayatında olan bütün güzellikleri farkederek, bunun şükrü içinde bulunan her insana, Öz’ü ile buluşabilme mucizesi verilir.
Gölgen, sen ve özün , yüzünü Yaradan’a dönmüşsünüzdür.

Mümin Müminin Duasıyla Kurtulur.Dua Müminin Silahıdır.Biz Rabbimizden Samimi Bir Kalple ve Güven içinde İstersek Dilerse verir veya daha iyisini verir,Allah Her Şeyi Bilir,Elhamdülillah