İmam-ı Azam hazretlerinin hocalarından olan İmam-ı Şa’bi hazretlerinin sohbetlerine gelen bir kişi, daima dinleyip hiç konuşmadı. İmam hazretleri ona sordu: “Neden hiç konuşmuyor, hep dinliyorsun?”
O zat dedi ki: “Ben buraya bir şeyler almak için geliyorum, vermek için değil. Bunun için de hep kulağımı kullanıyorum, ağzımı değil. Zira kulağımdan giren bana bir şeyler öğretir, onunla amel ederim. Ağzımdan çıkan ise bir şeyler öğretmez, sadece ben de bir şeyler biliyorum gururu vererek aldatır, amel etmekten geri bırakır”

Bu cevabı dinleyen İmam-ı Şa’bi hazretleri: “Ey sessiz adam! Biz konuşarak ilim öğretiyoruz, ama sen susmakla ilim öğrettin” dedi.