Garazsız ve çıkar kaygısı olmaksızın bir insana değer vermek kadirşinaslığa, hakbilirliğe ve insanlar nazarında itibar görmeye, tevazu ve hoşgörü ile yücelmeye, Değersiz birine itibar etmek, süfli ve bayağı olanı değerli olana tercih etmeye, kıt akıllılıığa ve insan kıymeti bilmemeye, İnsanlara sırf dünyalığı yüzünden değer vermek ve saygı göstermek dinen ve aklen kıtlığa, dünya ve ahiret rezilliğine, Kendine değer verilmek güzel ahlak ve meziyetlere delalet eder.