Dünyâ malı Kötülüğünün Beyânı

[Swordsfish]

Allah (C.C.) buyuruyor ki:
«— Ey müminler! Sizi mallariniz ve çoluk - çocugunuz Allah'i zikretmekten
alakoymasin. Bunu yapanlar yok mu? Iste asil hüsrana ugrayanlar onlardir.»
(Münafikun Sûre-i Celilesi. 9)
Ulu Allah (C.C.) buyuruyor ki:
«— Mallariniz ve çoluk - çocugunuz sadece birer fitnedir (imtihan vesilesidir)
Büyük mükâfat ise Allah'in katindadir.»
(Tegabun Sûre-i Celilesi. 15)
Demek ki, malini ve çoluk - çocugunu Allah (CC) katinda kazanilacak olan "büyük
mükâfatla tercih edenler, aldanarak agir bir zarara ugrayacaklardir."
Yine ulu Allah (C.C.) söyle buyurur.
«— Dünya hayatini ve onun zinetîni isteyenlere islediklerinin karsiligi
eksilmeksizin onlara dünyada verilir. Bu kimselere Âhirette yalniz cehennem
vardir, dünyadaki basarilari geçersizdir ve islemis olduklari ameller de bosa
çikmistir.»
(Hûs Sûresi Celilesi. 15—16)
Ulu Allah (C.C.) buyuruyor ki:
«— Gerçekten insanoglu, kendisini varlikli görünce azar. Oysa ki, dönüs, kesinlik
ile Rabb'inedir.»
(Alâk Sûre-i Celilesi. 6—7)
Ulu Allah (C.C.) buyuruyor ki:
«— Çoklukla böbürlenmek sizi o derece saskinliga sürükledi ki isi mezarliktan
ziyaret etmeye kadar vardirdiniz.»
(Tekasür Sure-i Celilesi. 1—2)
Peygamber'imiz (S.A.S.) buyuruyor ki:
«— Servet ve söhret düskünlügü, suyun baklayi bitirmesi gibi kalb de münafiklik
bitirir, yetistirir.»
Peygamber'imiz (S.A.S.) buyuruyor ki:
"Söhret, varlik ve mevki düskünlügünün müslüman kimsenin dinine verdigi zarar,
saliverilmis iki azgin kurt bir koyun sürüsüne veremez."
Peygamber'imiz (S.A.S.) buyuruyor ki:
«— Çok mal sahipleri helak olacaktir. Yalniz Allah (CC)'in kullari arasinda falana
su kadar filana su kadar verilsin diyenler müstesna. Öyleleri de o kadar az ki!»
Peygamber (S.A.S.)'imize «ümmetinin en kötüleri kimlerdir» diye sordular.
Peygamber (S.A.S.)'imiz de «zenginler» diye cevap buyurdu.
Peygamber'imiz (S.A.S.) buyurdu ki:
"ilerde öyle bir kavim gelecek ki, dünyanin en besleyici ve istah açici yîyeceklerini
yerler, en besili ve alimli bineklere binerler, en güzel ve isveli kadinlari es
edinirler, en güzel ve en gösterisli elbiseleri giyerler, ne mideleri azla doymak
bitir ve ne de gözleri çoga doyar. Gece gündüz isleri güçleri sirf dünya olur. Allah
(CC)'i birakip dünyaya taparlar sirf onun emirlerine boyun egerler ve sadece
nefis'erinin azgin arzularina uyarlar."
Abdullah oglu Muhammed'în (A.S.V.) o günlere erisenlere tavsiyesi. Böylelerine
ne selâm vennek, ne hastalarini ziyaret etmek, ne cenazelerine gitmek ve ne de
yaslilarina saygi göstermektir. Söylediklerinin tersini yapanlar, Islâmin yikilisina
yardimci olmus olurlar.»
Peygamber'imiz (S.A.S.) buyurdu ki:
"Dünyayi ona düskün olanlara birakin. Ihtiyaçlarini karsilayacak kadarindan fazla
dünyalik elde edenler, farkinda olmadan kendi felâketlerini hazirlamislardir."
Peygamber'imiz (S.A.S.) buyurdu ki:
"Ademoglu «malim, malim» der durur. Oysa senin yiyip tükettiginden, giyip
eskittiginden ve sadaka olarak verip ilerisi için ayirdigindan baska ne malin var
ki?!"
Adamin biri Peygamber (S.A.S.)imize: «Yâ Rasûlallah, acaba neden ölümü
sevmiyorum» diye sordu. Peygamber'imiz de ona:
«malin var mi» diye sordu, adam «evet, var Yâ Rasûlallah» diye cevap verdi.
Bunun üzerine Peygamber (S.A.S.)imiz adama söyle buyurdu:
«Malini önden gönder (hayir yolunda sarf et} cünki müminin kalbi malina baglidir.
Buna göre eger onu önden gönderirse ölüp ona kavusmak ister. Buna karsilik
eger onu geride birakirsa kendisi de dünyada kalip onunla birlikte olmak ister.»
Peygamber'imiz (S.A.S.) buyuruyor ki:
«— Ademogulunun üç dostu vardir. Biri cani çikincaya kadar onun ardindan gelir,
ikincisi mezara girinceye kadar takip eder, üçüncüsü ise yeniden diriltilerek Allah
(CC)'in huzuruna varincaya kadar yaninda olur.
Ölünceye kadar yaninda kalan dostu malidir. Mezara girinceye kadar yaninda
kalan dostu esidir. Yeniden diriltilerek Allah (CC)'in huzuruna çikincaya kadar
yanindan ayrilmayan dostu da amelidir.»
Havariler Hz. Isa (A.S)'ya: «neden sen su üzerinde yürüyebiliyorsun da biz
yürüyemiyoruz» diye sorarlar. Hz. Isâ (A.S)´da onlara: «dünyanin ve paranin
sizin nazarinizda yeri nedir» diye sorar. Havariler: «bunlar bize göre güzel
seylerdir» diye cevap verirler. Hz. Isâ (A.S) onlara: «oysa onlarin her ikisi de
benim için çamurdan farksizdir» der.
Selman-i Farisî Ebû Derdâ'ya (R. Anhuma) yazdigi bir mektupda der ki, «Ey
kardesim aman; dünyada sükrünü ödemeyecek kadar mal biriktirmekten sakin.
Cünki ben Peygamber (S.A.S.)'imizin söyle dedigini duymustum:
«— Dünyada Allah (CC)'in emirlerine uyan bir kimse sirat köprüsünün basina
getirilir, mali önündedir. Mali önünde iken sirat köprüsüne binmek isteyince mali
ona «geç, çünki Allah (CC)'in senin üzerindeki hakkini ödedin (sükrünü yerine
getirdin)» der.
Arkasindan dünyada Allah (CC)'in emirlerini yerine getirmeyen biri sirat
köprüsünün basina getirilir, mali sirtindadir. Bu yükle sirat köprüsüne binmeye
kalkisinca sirtindaki mal adama: «vay basina gelene? Allah (CC)'in bendeki
hakkini ödeseydin ya (sükür borcunu yerine getirseydin ya)» der. Mal adama ayni
sözleri durmadan o kadar çok tekrarlar ki, adam sonunda «vay basima gelenler,
keske yok olsam da kurtulsam» diye feryad eder.»
Peygamber'imiz (S.A.S.) buyuruyor ki:
«— Biri ölünce melekler «acaba Âhireti için önceden ne gönderdi?» diye, insanlar
da: «acaba geriye ne birakti» diye sorarlar.»
Peygamber'imiz (S.A.S.) buyuruyor ki:
«— Çift çubuk edinmeyin sonra dünyayi seversiniz.»
Rivayet edildigine göre Hz. Ebû Derda (R.A.) ya bir adam sövmüs ve kötülük
etmis o da söyle beddua edermis:
«Allah'im! Bana kötülük edene saglik, uzun ömür ve çok mal ver.»
Görüyorsun ki. Ebü Derda (R.A.) saglik ve uzun ömre eslik eden mal çoklugunu
belâlarin en büyügü saymistir. Cünki böyle birini, malinin azginliga sürüklemesi
kaçinilmazdir.
Hz. Ali (K.V.) bir gün avucuna bir dirhem para alarak ona söyle seslendi:
«Hiç süphesiz sen elimden çikmadan bana yaramazsin.»
Rivayet edildigine göre halife Hz. Ömer (R.A.) Peygamber (S.A.V)'imizin esi Hz.
Zeyneb Binti Câhs'a (R. Anha) bir gün hazine bagisi olarak bir miktar dünyalik
gönderir, Zeyneb «bu nedir» diye sorar. Getirenler «Bunu sana Hz. Ömer
gönderdi» diye cevap verirler. Hz. Zeyneb «Allah (CC) onun günahlarini afvetsin»
diye Hz. Ömer'e dua eder.
Arkasindan eski bir bas örtüsünü keserek bir kese yapar, gelen dünyaligi
akrabalarina, yakinlarina ve onlarin yetimlerine bölüstürerek keselere koyar ve
sonra da ellerini kaldirarak «Allah (CC)'im, bu seneden baska bir daha Ömer'in
bagisi bana ulasmasin» diye dua eder.
Nitekim Hz. Zeyneb Peygamber (S.A.V)'imizin arkasindan ilk vefat eden esi olur.
Hasan-ül Basrî (r.a.): «Allah (CC)'a yemin ederim ki, para sahibi olan Allah (CC)
nazarinda mutlaka itibarini kaybederler.»
Söylendigine göre seytan ilk basilan altin ve gümüsü parayi görünce yerden
kaldirarak önüne koyar ve öper. Arkasindan da derki, «sana düskün olan benim
gerçek kölemdir.»
Sûmet Ibni Aclan (r.a.) der ki: «Para münahiklarin yulandir, cehenneme onunla
çekilip götürülürler.»
Yahya Ibni Muaz (R.A.) der ki; «para akrep gibidir. Eger ona muska yapmayi
(idare etmeyi) beceremiyeceksen ona hiç eli sürme. Cünki eger seni isiracak
olursa zehri seni öldürür.»
Yahya Ibni Muaz'a «Onun muskasi nedir?» diye sorarlar. O da «onu helâl
yollardan kazanarak yerinde kullanmaktir» diye cevap verir.
Ala Ibni Ziyad (r.a.) der ki: «Dünya bütün ihtisam ve alimi ile gözümün önüne
dikildi, onu görünce «Senin serrinden Allah (CC)'a siginirim» dedim. Dile gelerek
bana dedi ki:
«Eger Allah (CC) seni benden korusun istiyorsan parayi sevme.»
Dünyanin bu cevabi cok dogrudur. Cünki para dünyanin özü demektir. Neden
dersen, para ile dünyanin her seyi elde edilebilir. Buna göre paradan uzak
duranlar, dünyadan uzak durmus olurlar.
Nitekim bir sâir, söyle der:
«Ben, dünyadan sakinmayi (vera'i) su paradan buldum. Baskasinda buldum
sanmayin.
Eger onu ele geçirmeyi becerdikten sonra birakabilirsen.
Bil ki, senin tekvan, müslümana yarasan takvadir.
Baska bir sâir de ayni konuda söyle der:
"Seni adamin sirtinda gördügün yamali gömlek yahut.
Bilek kemiginin üstünde kalmis (israf olmasin diye kisa tutulmus) elbise veya
Alinda daha önce silinmis olan ibadet izi aldatmasin
Ona parayi göster, Allah (CC) sevgisini ve tekvasini anlarsin."
Rivayet edildigine göre. Emevî hanedanindan Müselleme Ibni Abdül-melik ölmek
üzere bulunan halife Ömer Ibni Abdülâzizin yanina girerek ona: Ey Emirel mü
´minin «senden önceki emevî halifelerinden hic birinin yapmadigini yaptin, çolukçocugunun parasiz, pulsuz biraktin» dedi. Halife'nin on üç tane çocugu vardi.
Ömer Ibni Abdülaziz, bu sitemi isitince beni oturtun» dedi. Kendisini oturttuklari
zaman sözü Müsellem'in sitemine getirerek söyle dedi:
«— Çoluk - çocuguma para - pul birakmadigim seklindeki sözleri» gelince ben ne
onlarin herhangi bir hakkina engel oldum ve ne de kendilerine baskalarinin
hakkini verdim. Benim çocuklarim iki kisiden biridir. Ya Allah (CC)'in emrine
uygun yasarlar, o zaman Allah (CC) onlara yeter. Çünki O, Iyilerin
koruyucusudur.
Yahut Allah (CC)'in emirlerine karsi çikarlar. O zaman da olup bitecek olanlar beni
ilgilendirmez.»
Rivayet edildigine göre. Muhammed Ibni Kâb-ül Karazî'nin (r.a.) eline yüklü bir
servet geçer, ona: «eline geçen bu varligi çocuklarina miras birakmak üzere
saklasana!» derler. O da böyle söyleyenlere su cevabi verir: «öyle yapacagima bu
varligi Allah (CC) katinda kendim için biriktiririm, çocuklarimin rizkim ise Allah
(CC) ayirir.»
Söylendigine göre adamm biri bir gün Ebu Abdurrabb'e {r.a.) gelerek: «Kardesim,
kötülügü yaninda götürüp çoluk - çocuguna saadet birakma» der. Bunun üzerine
Abdürrabib servetinin yüz bin dirhemlik kismini sadaka olarak dagitir.
Yahya ibni Muaz (R.A.) der ki: «Ölüm sirasinda insanin basina gelen mana ilgili su iki musibetin esi ne duyulmus ve ne de duyulacaktir» Dinleyenler ona «bu musibetler nelerdir» diye sorarlar. O da: «malinin tamami elinden alinir, buna ragmen hepsinden sorumlu tutulur» der.

imam gazali