Son zamanlarda kitap sitelerinde kitap okumanın büyük bir ayrıcalıkmış gibi lanse edilmesine çokça denk gelmeye başladım. Çok fazla klişe var artık ve mide bulandırıcı boyuta geldi neredeyse bende...



Kitap okuyandan zarar gelmez,
Kitap okumuyorsa evlenme,
Kitap okuyandan iyi baba olur. SAÇMA. Hatta alabildiğine saçma. 27 yaşına kadar bir insan ne kadar kitap okuyabiliyorsa o kadar çok kitap okumuş biriyim. Psikiyatriste gittiğimde bana kitap okumayı yasaklayacak kadar. ( Narsizan bir tavırla yazmadım bunu ama böyle yorumlayanlar da çıkacaktır açıkçası bunu ne kadar umursarım emin değilim. ) Oncelikle başlıktan başlamak istiyorum ilgi çekici bir başlık olmayabilir belki ama klişelere buradan başlamak istedim. Kitap okumak kimseyi iyi insan yapmaz ve kitap okuyan insanlardan da çok büyük zararlar gelebilir. Edebiyat tarihi harika şeyler yazmış berbat adamlarla doludur. Katil, pedofoli, kumarbaz, tacizci,alkolik, şiddete meyal, kadın düşmanı yüzlerce ünlü yazar var. Çok iyi okur olup canavara dönüşmüş yüzbinler de. İyilik insanın hamurunda olan bir şey. Bunun kökleri aile yapısından duygulardan besleniyor ve yaşamın içerisinde öğrendiğimiz bir şey bu. Bir örnek vermek gerekirse bana göre en tehlikeli davranış yalan söylemektir. Öğrencilerimi gözlemlediğimde çok kitap okuyanların da yalan söylediğine şahit oluyorum, hiç okumayanların da. Çok kitap okuyanlar kitaplardan daha ustaca yalanlar söylemeyi öğreniyorlar yalan söylememeyi değil. Kitap sevmeyen, okumayan birine kitap hediye ettiğinizde bu kitabı çöpte ya da sobada bulmanız gayet normal. Hediyeye olan saygı diyeceksiniz ama siz o kişiye saygı duysaydınız ve gercekten onu önemseseydiniz ya da arkadaşınızı tanısaydınız zaten ona kitap yerine hoşuna gidebilecek bir hediye verirdiniz ve bu durum yaşanmazdı. Burada bile bencilce bir davranış vuku bulmuş. Özetle kitap okumayı fazla abartıyorsunuz ve bu da aslında iyi okurlar olmadığınızı gösteriyor. Zaten cahil kelimesinin kökü de okumamak değil bilmemektir. Evet bilmenin bir yolu kitaplardır ama bilmenin tek yolu kitaplar değildir ben en acı cümlelerimi kitaplardan değil 5 yaşındaki küçüçük bir çocuktan öğrendim. En mutlu cümlelerimi de en büyük duruş ve eylemleri de hayatın içinden. Aslında çok su götürecek bir konu ama kitap okuyorsanız sadece kitap okuyorsunuz ve bu kitaplar belki de sizlere bir şeyler katıyordur hepsi bu fazla da abartmamak gerekiyor zira herkes kitaplardan beslenmek zorunda değil. Ya da kitaplarla beslenenler diğerlerine göre çok da bir halt değil.