ÇELÎŞKÎ ÜZERÎNE :
Mao Zedung. Ağustos 1937

1. ÎKÎ DÜNYA GÖRÜŞÜ :
Însan bilgisinin tarihinde, evrenin gelişme yasaları ile ilgili olarak, daima iki görüş bulunmuştur.
1- Metafizik görüş;
2- Diyalektik görüş;
Bu iki görüş birbirine tamamen karşıt, iki dünya görüşüdür.
Lenin, şöyle der :
"Gelişmenin (evrimin) iki temel (ya da iki olası) ya da tarihsel olarak gözlemlenebilen iki kavramı şunlardır : azalış ve artış olarak, yenileniş olarak gelişme ve karşıtların Birliği olarak gelişme (bir birliğin karşılıklı olarak birbirlerini dıştalayan karşıtlara bölünmesi ve onların karşılıklı ilişkileri)"
işte Lenin, burada, bu iki dünya görüşünü işaret ediyor.
Çin'de olsun, Avrupa'da olsun, tarihin uzun bir döneminde, metafizik, idealist Dünya görüşünün bir kısmını oluşturmuş ve insan düşüncesinde Egemen bir yer işgal etmiştir. Avrupa'da burjuvazinin ilk zamanlarında Materyalizm bile metafizikti.
Marksist Materyalist dünya görüşü, bir çok Avrupa ülkelerinde toplumsal ekonominin Yüksek derecede gelişmiş Kapitalizm aşamasına girmesi, üretici güçlerin, sınıf savaşımlarının ve bilimlerin, tarihte görülmemiş bir düzeye yükselmesi ve sanayi proletaryasının tarihsel gelişimde en büyük güç halini alması ile ortaya çıkmıştır.
Metafizikçilere göre, Evrendeki herşey, bunların özellikleri, oluşlarında beri, değişmeden öylece kalmıştır. Sonraki her değişime, düpedüz nicelikte bir artma ya da azalmadır. Bunlara göre, bir şey, Ancak Aynı şey olarak kendini yeniler durur, ve farklı hiçbir şeye dönüşmez. Bunların gözünde kapitalist sömürü, kapitalist rekabet, Kapitalist toplumdaki bireyi ideolojiyi..
Bunlar gelişmenin nedeni olarak, şeylerin dışında Güçler arıyorlar, ve Materyalist Diyalektiğin, şeylerin gelişmesinin nedeninin kendi içindeki çelişkiler olduğunu öne süren teorisini reddediyorlardı. Böyle olunca da, şeylerin nitelik bakımından çokluğunu ve bir niteliğin diğerine nasıl olup da dönüştüğünü açıklamıyorlardı.
17. ve 18. yüzyıllarda Mekanik Materyalizm olarak 19. yüzyılın sonu ile 20. yüzyılın başında kaba evrimcilik olarak sürdü gitti. Son yüzyılda Avrupa'da ithal edilen Mekanik Materyalizm ile kaba Evrimcilik, burjuvazi tarafından desteklendi.
Materyalist diyalektik dünya görüşü, metafizik dünya görüşünün tersine, bir şeyin gelişmesini anlamak için, onun içten ve öbür şeylerle ilişkileri içinde incelenmesi gerektiğini savunur. Bir başka deyişle şeylerin gelişimi ve kendi iç ve zorunlu hareketi, bir şeyin kendi hareketi içinde ve çevresindekilerle birlikte, birbirine bağlı olarak ve birbirleri üzerinde yaptıkları etkide görülmelidir.
Şeylerin gelişmesinin ana nedeni, dışta değil, içte, yani şeylerin iç çelişkilerininedir. Şeylerin hareketleri ve gelişmeleri, içlerinde bu gibi çelişkilerin varlığı nedeniyle olur. Bir şeyin içindeki bu çelişki, gelişmenin ilk nedeni olup, bir şeyin öteki şeylerle ilişkileri--bunların iç Bağları ve birbirleri üzerine etkileri-- ikinci derecede bir nedendir.
Böylece Materyalist diyalektik, metafizik Mekanik Materyalizm ve kaba evrimcilik tarafından öne sürülen teorilerle, dış nedenler ya da dış etkenler teorisi ile zorlu bir Savaşıma girişir. Şurası açıktır ki, tamamen dış nedenler, şeylerin yalnız mekanik hareketine yol açabilir, Yani onların büyüklük ve miktarını değiştirir, ama şeylerin nitelik bakımından binlerce çeşit sürecini ve birbirlerine dönüşümünü açıklayamaz. Gerçekten de bir dış güç tarafından meydana getirilen Mekanik bir hareket bile, şeylerin iç çelişkileri yoluyla meydana gelir. Bitkilerin, hayvanların ve büyümeleri, nicelik bakımından gelişmeleri bile, iç çelişkileri nedeniyle olur. Aynı şekilde, toplumsal gelişme, başlıca, dış nedenlerin değil, iç nedenlerinin sonucudur.
Doğal koşullardaki değişmeler, kendisini binlerce, milyonlarca yılda gösterdiği halde, toplumdaki değişmeler bin yılda, yüz yılda, On yılda, hatta birkaç yılda ya da ayda (Devrim zamanlarında olduğu gibi) meydana gelir. Materyalist diyalektik görüşe göre, doğadaki başlıca değişmeler, doğadaki iç çelişkilerin gelişmesiyle olur. Toplumdaki başlıca değişmeler de, toplumdaki iç çelişkilerini, yani üretici güçlerle üretim ilişkileri arasındaki çelişkilerin, Sınıflar arasındaki çelişkilerin, yeni ile eski arasındaki çelişkilerin gelişmesiyle olur. Bu çelişkilerin gelişmesi, toplumu ileri iter ve eski toplumun yerine yeni toplumun geçmesi süreci başlar.
Materyalist Diyalektik dış nedenleri değişmenin koşulu, iç nedenleri ise değişmenin temeli olarak görür. Dış nedenler,
iç nedenlerin aracılığı ile etkili hale gelir.
Uygun bir sıcaklıkta yumurta civcive dönüşür.
19. yüzyılın başında yaşamış ünlü Alman Filozofu Hegel, diyalektiğe önemli katkılarda bulunmakla birlikte, onun diyalektiği Îdealist bir diyalektikti. Proleterya hareketinin büyük önderleri Marx ve Engels insanın bilgi tarihindeki olumlu başarılarının bir sentezini yapmışlar ve özellikle Hegel diyalektiğinin akla-- uygun ögelerini seçip benimseyerek Diyalektik Materyalizm ve Tarihsel Materyalizm teorilerini yaratmışlar ve böylece düşünce tarihinde eşi görülmemiş bir devrim meydana gelmiştir.
Daha Sonraları Lenin ve Stalin bu büyük Teoriyi daha da geliştirmişlerdir. Bu diyalektik dünya görüşü, bize, çeşitli şeylerdeki karşıtların hareketini gözlemleme ve başarıya başarıyla tahlil etme ve bu tahlillere dayanarak çelişkileri çözme yöntemlerini bulmayı öğretir.
Kısacası şeyler içindeki çelişkilerin yasalarını somut olarak bilmek, bizim için büyük önem taşır.