RUHUN ARASINDAKİ Ruhun Deneyimi

[shahkhu]

Ruhun iki farklı yanı ve iki farklı deneyimi vardır. Bir tarafı zihin ve bedenle, diğer tarafı da ruhun deneyimidir. Birincisi dış deneyim, ikincisi iç deneyim olarak adlandırılır. Ruhun doğası cam gibidir, şeffaftır; ve camın bir tarafı kaplandığında ayna haline gelir. Böylece ruh, diğer taraf kaplandığında dış deneyimlerin yansıtıldığı bir ayna haline gelir.

Bu nedenle, bir kişi büyük ölçüde kutsanmış olsa da, dış bilgiye sahip olsa da, içsel bilgiyle mutlaka yetenekli değildir. İç bilgiye ulaşmak için Sufi, ruhun diğer tarafını kaplar, böylece ayna kısmı dış dünya yerine ruhla yüzleşebilir. Bunu başardığı anda ilham alır ve vahiy alır.

Doğası gereği sezgisel olan insanlar var. Bazen psişik veya basiret denir. Ruhlarının doğal olarak içindeki ruha bakan diğer tarafı tarafından açıklanır. Bunlara olağanüstü veya istisnai diyebiliriz, ama mistik değildir. Çünkü mistik bu konumu arzu etmez. Konsantrasyon ve meditasyonla, içerideki yansımayı almadan ruhu kaplayabileceği bir ustalık kazanır ve dış dünyadan tam anlamıyla yansımayı gerektirdiği zaman ruhu içeriden kaplayabilir. Denge istenir ve ustalık ulaşılması gereken hedeftir.




GÜL1


The soul has two different sides and two different experiences. One side is the experience with the mind and body, the other side is the experience of the spirit. The former is called the outer experience, the latter the inner experience. The nature of the soul is like glass, transparent; and when one side of the glass is covered it becomes a mirror. So the soul becomes a mirror in which the outer experiences are reflected when the other side is covered.

That is why, however greatly blessed a person may be with outer knowledge, he is not necessarily gifted with inner knowledge. In order to attain to inner knowledge, the Sufi covers the other side of the soul, so that its mirror part may face the spirit instead of the outer world. As soon as he is able to accomplish this he receives inspirations and revelations.

There are people who are by nature intuitive. They are sometimes called psychic or clairvoyant. It is accounted for by the other side of their soul naturally facing the spirit within. One may call them extraordinary or exceptional, but not mystical. For the mystic does not desire that position. By concentration and meditation he gains such a mastery that he can cover the soul from without to take the reflection within, and he can cover the soul from within when he requires the reflection from the outer world to its full extent. Balance is desirable, and mastery is the goal to be attained.