Bence cevabı zor bir soru. Ama sanırım romantik değiliz. Müslümanlar olarak genel anlamda romantik değiliz. Halbuki dinimiz sadece aksiyon, sadece ahlak, sadece kişisel gelişim, sadece eğitim değildir. Bir de dinimizin romantik yönü vardır.

Ama romantik değiliz. Eşimize karşı romantik değiliz. Hem de hiç değiliz. Eşimize karşı karı kocalığın önüne geçemiyoruz.

Mesela eşimize sürpriz yapmıyoruz. Eşimize güzel espriler yapmıyoruz. İş yerinde arkadaşları eğlendiriyor ama eve gelince kaba saba kesiliyoruz. Müşteri hizmetlerini ararken kibar oluyoruz. Ama eşimiz arasa telefondaki konuşmamız, "he, hı, tamam, hııı" gibi kelimelerin ötesine geçmiyor.

Eşimize seni seviyorum diye hiç mesaj attık mı mesela? Mesaj kutumuz, "akşama ne yemek yaptın? Eve gelirken bir şey lazım mı?" gibi romantik (!) sözlerle dolu. Eşimiz bizden daha romantik çıkıyor. O da bize, "gelirken soğan, patates, iki ekmek ve mintaks al" gibi romantik cevaplar veriyor.

Eşimize en son ne zaman bir hediye aldık? En son ne zaman saymadan para verdik? Eşimizin gözlerinin içine en son ne zaman baktık?

Eşimizi sevdiğimizi kimse bilmiyor değil mi? Milletin yanında acayip bir ciddiyete bürünüyoruz değil mi? Kimsenin eşimizi sevdiğimizi bilmemesi gerekir değil mi? Eşimiz aradığında cevapsızlar birikiyor mu? Bence telefonlarınızı bir kontrol edin. En çok cevapsız arama şampiyonu kim?

Sahi romantik miyiz? Pazardan aldığımız eşyaları kim taşıyor? Basit bir alışveriş poşeti dahi olsa onu taşıyor muyuz? Eşimizin akrabaları ile aramız nasıl? Eşimizin sevdiği şeyleri onun hatırına seviyor muyuz?

Eşimize içi duygu yüklü bir şiir yazıp gönderdik mi? Eşimize göre bankamatik miyiz? Eşimiz bizim için güzel yemek yapan aşçı mıdır? Eşimiz sadece yatak odasında mı eşimiz? Sonra sıradan iki kişiye mi dönüşüyoruz?

Eşimize kahvaltı hazırladık mı hiç? Ya da bugün yemekler benden deyip hadi dışarıda yiyeceğiz dedik mi? Sonra balkonu gösterip işte dışarısı burası diye espriyi patlattık mı?

Kendimize eşimizin sevdiği bir gömlek aldık mı?

Eşimizin adı ne? Adı, heyy, hışt, baksana, aloo mu? Eşimizle birlikte sevdiği, seveceği bir film izledik mi? Yoksa onu sadece kendi şiddet içerikli filmlerimizi izlemeye mi mahkum ediyoruz?

Romantik değiliz. Değiliz, değiliz. Kadınıyla erkeğiyle evimizin içi ciddiyet kokuyor. Çok ciddi bir evliliğimiz var. Korku filmi gibi. Gülmüyor, güldürmüyoruz. Dışarıda ceylan yavrusu gibi sekiyoruz. Evde ise aslan gibi kükrüyoruz.

Romantik miyiz? Evet mi? Peki, telefonunuzun şifresini eşiniz biliyor mu? Bilmiyorsa romantiğim falan demeyin!

Ben mi? Sizden farklı değilim. Çünkü ben de bu toplumun eseriyim. Ama değişime ve değişmeye müsaidim. Buyurun eşinize bir mesaj atın ve seni seviyorum deyin. Bakalım sonuç ne olacak? beraber deneyelim. Sonuçları hep birlikte görelim.

''Duygusallık şeytandandır ''

Çünkü duygusallık 'duygu' dediğimiz ve aslında insanı yücelten bir özelliğin, sinsice insanı yıkan ve içten içe çürüten merhalesi..
Aşk,tutku, ırkçılık, bağımlılık vesaire gibi sonunda insanı mahveden zaafların anası işte bu duygusallıktır..Duygusallık insanın iradesini ve aklını doğru kullanmasını engelleyen bir beladır..
Duygular, insana,insanlara,sevdiklerimize,kısaca üzerinde yaşadığımız şu dünyayı yaşanabilir kılmamız ve yardımlaşmamız için verilmiştir..
Duygular olmadan insan bir hiçtir..
Ama siz o duygularla oluşturduğunuz ilişkileri, sevgileri, bağlılıkları, sizin doğru karar vermenizi önleyecek ifrata ulaştırırsanız o duygular artık sizin tuzağınız ve zaafınız olur..!

(Ruhun Deşifresi..)