Vedalar der ki;

“Işıklar içinde doğarsın,
Dünyaya ışıklar saçarsın,
Göklerde, sularda, toprakta sen varsın….”

Hiçbir şey yokken, kapkara bir yoğunluk vardı. O bir tekti.

Tanrısal ışığı ile “Ol” dedi ve karanlığın içinden Dağ İnsan çıktı. Adem, kelama vardı, Havva’yı kotladı. Dişil, arşta kat kat bilgi oldu. Bilgi yoğunlaştı, koyulaştı ve taştı. Ses olup toprağı kotladı. NAR sayfasında ateş oldu. Tutuştu. Yandı…yandı…”kül oldu..” derken, Sualtı ve su kayıtlarının birleşmesi ile küllerinden yeniden doğdu. Bu bedenin doğumuydu.

Toprak, Hava, Su, Ateş, ışıkta birleşti ve 4 element ile doğal yaşam sayfaları kotlandı. Bütün bunlar ne zaman oldu? İşte şimdi. İnsan ne zaman yaratıldı? İşte şimdi. Hani, nerede? Tek olan süper insanın sesinde, tek olan bedende ama her anda ve tüm zamanlarda.

Yol insan, yolda olan o yolcu Turan. Bugün yol yaşama vardı. Yaradan yarattığında yaratıldı ve yaratılan, her anda yaşanan oldu. İşte şimdi…..Şimdilik bu.