Vaktiyle salih bir hekim vardı. Bir gün bu hekime bir hasta geldi. Hekim adama rahatsızlığını sorunca:
“Efendi, çok gergin ve sinirliyim. Çünki yapmam gereken çok işim var, fakat rahatsızım, bu işleri yapabilecek benden başka kimse yok. Kimseye güvenemiyorum” dedi.

Hekim:
“Sana bir reçete vereceğim. Bu reçeteyi aynen tatbik edeceksin”! diyerek, yazıp eline verdi. Adam reçeteyi eline alıp baktığında, hayretler içinde kaldı. Reçetede, “Her gün mezarlıkta yürüyüş yapacaksın” yazıyordu.

Hasta adam;
“Yürüyüşü anladık ama; neden mezarlık?” diye sordu.

Hekim:
“Mezarlıklar, kendilerini vazgeçilmez sanan insanlarla doludur. Onlar: “Bu işi benden başkası yapamaz! Bana ihtiyaçları var” diyorlardı. Sen de onlar gibi ölüp mezarlığa gömülünce, kendinden başkasının yapmasına imkân olmadığını zannettiğin işlerin, başkaları tarafından da yapılmaya devam ettiğini göreceksin” dedi.