Vaktiyle salih bir hekim vardı. Bir gün bu hekime bir hasta geldi. Hekim adama rahatsızlığını sorunca:
“Efendi, çok gergin ve sinirliyim. Çünki yapmam gereken çok işim var, fakat rahatsızım, bu işleri yapabilecek benden başka kimse yok. Kimseye güvenemiyorum” dedi.

Hekim:
“Sana bir reçete vereceğim. Bu reçeteyi aynen tatbik edeceksin”! diyerek, yazıp eline verdi. Adam reçeteyi eline alıp baktığında, hayretler içinde kaldı. Reçetede, “Her gün mezarlıkta yürüyüş yapacaksın” yazıyordu.

Hasta adam;
“Yürüyüşü anladık ama; neden mezarlık?” diye sordu.

Hekim:
“Mezarlıklar, kendilerini vazgeçilmez sanan insanlarla doludur. Onlar: “Bu işi benden başkası yapamaz! Bana ihtiyaçları var” diyorlardı. Sen de onlar gibi ölüp mezarlığa gömülünce, kendinden başkasının yapmasına imkân olmadığını zannettiğin işlerin, başkaları tarafından da yapılmaya devam ettiğini göreceksin” dedi.

Kimse kendini baz geçilmez sanmasın elbet çıkar biri