Dua'nın kabulünde en mühim konu: Duada esas olan helal lokma dır.Çünkü peygamber efendimiz buyurdu ki:
Ey Sad yediğine giydiğine dikkat et. Haramdan giyip-yiyenin kırk gün duası tutmaz, kabul olmaz.Eskiden ırakta duası makbul iki genç varmış. Ne zaman zalim vali gelirlermiş. Beddua ettiklerinde valiler ölürmüş. O bölgeye zulmuyle meşhur haccacı zalim gelmiş.Adamları efendim burada rahat hareket edemezsiniz çünkü duası makbul 2 genç var. Zalim valilere beddua ettilermi, vali tahtalı köye gidiyor demişler. Haccacı Zalim; korkmayın bana haramdan kazanılmış para getirin der. O parayla yemek yaptırtır,gençlere gönderir. Artk faaliyete başlıyabiliriz der. Tarihçiler haccacın idam ettiği insan sayısını 120 bin olarak yazarlar.

Ben merak ediorjm peki duasi kabul olanlar tam müslüman imani saglam insanlar mi ki

Tövbe süresi 102 ayet diğer bi kisin insanlar gunahlarini itiraf ederler ve sonraki iyi amellerinle sonrada yaptigi kotu amellerle karsilastirir kar bu da ayette

Eee peki bu ayet de aciklama yapmis fikri olan yazsin

Duanın kabulü ALLAH'ın izniyle olur. Ama şöyle bir durum var ki ne kadar çok dikkat edersen amellerine duanın kabul olma oranıda oldukça büyür. En iyisini ALLAH bilir.

amenna en doğrusunu ALLAH c c bilir bizler elimizden geldikçe dikkat edeceğiz

Allah razı olsun

Allah razı olsun bu güzel paylaşım için.

Ey âdemoğlu, duâ senden icâbet benden; istiğfar senden, bağışlamak benden, tevbe senden, kabul etmek benden, sabır senden fazlasıyla vermek benden, sabır senden, yardım benden... Ne istedin ki benden, sana vermedim."

İşte böyle buyuruyor Allah Teâlâ bir hadis-i kudside. Kulluk ile rububiyetin en geniş mânâda ve en kısa şekilde anlatımı yapılmıştır bu güzel sözlerle. İbâdetin özü duâdır, istemektir. Bu isteyiş namazla ile en güzel sûretini bulmuştur. Kulun Rabbine en yakın olduğu an secdede olduğu andır. 0 sırada kalbinden ne ge*çirirse hepsi kabul olunur. Yeter ki istemesini bilsin.

Duâ, sözlük itibarıyla çağırmak mânâsındadır. Dindeki mânâsı ise Allah'tan, belirli sözlerle, belirlenmiş vakitlerde, O'nun rızâsının dışına çıkmadan isteklerde bulunmaktır.

Duâ, bir kulluk vazifesidir, kulun kendi arzularını Rabbine bildirmesidir, benliğini terk etmesi, Rabbine yönelmesidir, O'nun verdiği nimetlere şükretmektir, kulluğunu öne çıkartmaktır, ima*nın gıdasıdır, çığlığını, yakarışını edeple Allah'a duyurmaktır, vasıtasız Allah ile irtibata geçmektir, sevenin sevdiğine niyazıdır, merhamet dilemektir, ruhun cilasıdır, ibâdettir, kısacası;"Duâ Mü'minin Silâhıdır."�

Allah (celle celâlühü) buyuruyor ki:

"(Habibim] de ki: (Ey insanlar!] Sizin duâ ve ilticanız olmasaydı, Rabbim size değer verir miydi?"� (Furkan Sûresi: 77)

Bu âyet-i celîle, duânın kıymetini ne kadar güzel ifade edi*yor. Duâsı ve ilticası olmayana Cenâb-ı Hakk'ın kıymet verme*diği beyân ediliyor. Zira duâ tanımaktır.

Allah (celle celâlühü] buyuruyor ki:

"(Habibim] kullarım beni sana sorunca (haber ver ki] işte ben yakınımdır. Bana duâ edince, ben o duâ edenin dâvetine icabet ederim. O hâlde onlar da benim dâvetime icabet ve bana imanda devam etsinler. Tâ ki (o sayede] doğru yola ulaşmış olalar."

(Eğer senin dertlerine derman olacak, düştüğünde seni kaldıracak, senin sırrını kendi sırrı gibi saklayacak bir arkadaş bulamazsan, o zaman kendinle arkadaş ol!

Allah razı olsun

Paylaşım için teşekkürler

Paylaşım için teşekkürler..